Rok szkolny 2022/23

MALI PALEONTOLODZY

 

---

DZIEŃ KOTA

 

 

---

To był BAL 2023 

Niezapomniane kreacje, zabawy,

tańce i inne niespodzianki.

---

Dzień Babci i Dziadka

„Słoneczka” dziękują wszystkim Babciom i wszystkim Dziadkom za 

przybycie do przedszkola , aby wspólnie uczcić Dzień Babci i Dziadka.

Dziękujemy Wam za to, że jesteście.

 

 

---

Straż Miejska

„Przedszkolak bezpieczny na drodze” – Straż Miejska

przeprowadziła u nas szkolenie dla dzieci,

były również drobne upominki słodkości i odblaski.

---

LEŚNIK

Odwiedził nas dzisiaj Pan Leśnik Dowiedzieliśmy się dużo różnych ciekawostek na temat zwierząt zamieszkujących nasze lasy. Pan leśnik opowiadał również na czym polega praca leśników, co robią, jak dbają o lasy oraz jak opiekują się zwierzyną. Dziękujemy

 

 

 

 

---

Dzisiaj ciąg dalszy zabaw z GeniBot.

Uczymy się programować.

---

DOKARMIANIE PTAKÓW

Podczas jednych ze styczniowych zajęć dzieci zapoznały się z tematem dokarmiania ptaków. Dowiedziały się czym można dokarmiać ptaki i same z dużym zapałem wsypywały pokarm do karmnika, które są zawieszone w pobliżu przedszkola. Dzieciom sprawia to ogromną radość, kiedy mogą wrzucić do karmnika różne ziarenka słonecznika, zboża, czy zawiesić na gałązce słoninkę dla sikorek. Nasi skrzydlaci przyjaciele.

 

 

Wizyta Św. Mikołaja 

 ŚWIĘTO  MARCHEWKI

,, Na marchewki urodziny

Wszystkie zeszły się jarzyny”.

A marchewka gości wita

I o zdrowie grzecznie pyta”.

W piątkowy dzień w naszym przedszkolu było bardzo radośnie i wesoło, a to za sprawą wyjątkowego święta- Światowego Dnia Uśmiechu.

„ Mały czy duży

niech zawsze pamięta,

aby jego buzia była

zawsze uśmiechnięta!”:)

W dniu 20 września obchodziliśmy – ,,DZIEŃ PRZEDSZKOLAKA”.  w którym odbyły się przeróżne zabawy, Bardzo ciekawą zabawą okazały się zabawa sensoryczna  z wykorzystaniem foli spożywczej . Zabawa ta pozwoliła w pełni rozwijać potencjał twórczy naszych małych artystów.  A na zakończenie  dnia zostały wręczone medale -,,Super Przedszkolak’’

23.06.2022r grupa „Słoneczka” odwiedziła Miejską Bibliotekę Publiczną im. A. Fredry w Jarosławiu. Dzieci miały okazję zwiedzić całą bibliotekę, zapoznać się z funkcjonowaniem i zasadami w niej panującymi. Na zakończenie w sali kinowej przedszkolaki obejrzały bajkę edukacyjną.

DZIEŃ DZIECKA  to jeden z najradośniejszych dni. Również w naszym przedszkolu był to dzień wyjątkowy, pełen życzeń, uśmiechów, radości i niespodzianek. Tego dnia na przedszkolaków czekało wiele atrakcji. Dzieci miały okazję przebrać się dowolnie, uczestniczyć w zabawach tanecznych, puszczać bańki mydlane, a wszystko osłodził smakowity poczęstunek. Dużą atrakcją tego dnia było malowanie twarzy oraz odwiedziny iluzjonisty, który zaprezentował dzieciom wyjątkowy pokaz.
Mamy nadzieje, że ten wyjątkowy dzień będzie mile wspominany przez dzieci.

Wesołe zabawy na przedszkolnym placu zabaw.

Światowy Dzień Ziemi – 22 kwietnia 2022r. w naszym przedszkolu obchodziliśmy Światowy Dzień Ziemi – przedszkolaki podczas zajęć rozmawiały na temat ochrony środowiska. Dzieci dowiedziały się co to jest ekologia, recykling i jak należy dbać o naszą planetę. Na zakończenie wykonały plakat przedstawiający w jaki sposób możemy chronić naszą planetę.

————————————————————————————————————————————-

Z WIZYTĄ W BIBLIOTECE – dzieci odwiedziły dzisiaj Miejską Bibliotekę Publiczną: im. A. Fredry w Jarosławiu. Przedszkolaki dowiedziały się, co należy zrobić, aby stać się czytelnikiem biblioteki oraz jak należy się w niej zachować. Na zakończenie dzieci obejrzały film edukacyjny o życiu słoni w wersji 3D.

——————————————————————————————————

Przygotowania do świąt trwają. Dziś słoneczka wykonywały pracę plastyczną „Wielkanocny kurczaczek”.

Mówi zając do baranka
jaka piękna ta pisanka.
Wtem z jajeczka wyszła kurka,
nastroszyła swoje piórka.
Biega, bardzo głośno krzyczy,
że wesołych świąt Wam życzy!

——————————————————————————————————————-

Wiosenne zabawy na placu zabaw

—————————————————————————————————————

WIELKANOCNE OZDOBY

---

„Jajko na łyżeczce” – zabawa ruchowa z elementem równowagi.

————————————————————————————————————————————

Do Wielkanocy przygotowujemy się na różne sposoby. Dziś na przykład do doniczek z ziemią wysiewaliśmy owies – symbol zdrowia, szczęścia, a przede wszystkim urodzaju.

——————————————————————————————————————-

Dziś sadzimy rzeżuchę, mając nadzieję że wyrośnie i ozdobi nasz Wielkanocny stół :)

——————————————————————————————————————————–

Malowanie na stretch folii – zabawa sensoryczna

Zajęcia plastyczne z wykorzystaniem stretch folii okazały się bardzo ciekawą zabawą manualną rozwijającą zmysły. Dzieci stymulowały zmysł dotyku i wzroku, doskonaliły małą motorykę, koordynację wzrokowo – ruchową oraz rozwijały kreatywność.

——————————————————————————————————————————————-

      Zabawy sensoryczne z masą solną.
Zabawa masą solną  to doskonałe ćwiczenie na rozwój małej motoryki. Świetnie kształtuje precyzję ruchów, koordynację wzrokowo – ruchową oraz odpowiednie napięcie mięśniowe.

      Ćwiczenia rytmiczne przy piosence pt. „Na bębenku” (sł. i muz. B. Forma)

„BAWIMY SIĘ KODOWANIEM” – zajęcia z programowania.
„Zabawy w kodowanie w łagodny i przyjazny sposób wprowadzają dzieci w świat, który uczy logicznego myślenia, obserwacji i dedukcji. Stopniowo oswajamy dzieci z nowymi pojęciami, które stają się dla dzieci bardziej zrozumiałe i pozytywnie kojarzone, bo programowanie może być świetną zabawą – pisze Ewa Wojtan, autorka portalu “Moje Dzieci Kreatywnie”.„

28.01.2022 r. – piątek
Temat: Bawimy się w teatr.

Cele:
-utrwalenie wiadomości na temat teatru;
-rozwijanie umiejętności myślenia przyczynowo-skutkowego na podstawie historyjki obrazkowej;
-zabawy parateatralne.

Zagadki

Wielki, piękny gmach,
w nim są sztuki grane,
raz na jakiś czas
pójść tam jest wskazane. (teatr)

Może to być księga,
berło albo szpada.
Bez niego aktorowi,
wystąpić nie wypada. (rekwizyt)

Wciela się w nią aktor
na czas przedstawienia,
na tę krótką chwilę
swą tożsamość zmienia. (rola)

Co to za uczucie,
co dopada aktora,
kiedy wyjść na scenę
przychodzi już pora. (trema)

Dziecko układa ilustracje tworząc historyjkę obrazkową zgodnie z logiczną kolejnością występowania zdarzeń. Jednocześnie opowiada historię przedstawioną na obrazkach. Rodzic zachęca dziecko, aby zwróciło uwagę na stroje, które mają na sobie postacie z historyjki obrazkowej ” W teatrze”. Podkreśla, że odświętny strój jest wyrazem szacunku widza do aktora oraz świadczy o szacunku do instytucji, jaką jest teatr.

Prawda czy fałsz.

W teatrze możemy głośno rozmawiać z kolegami.
Do teatru ubieramy się w dresy.
Do teatru ubieramy się odświętnie i schludnie.
Grę aktorów nagradzamy brawami.
Podczas spektaklu jemy cukierki.

Zabawy parateatralne z wykorzystaniem kukiełek.

Rodzic proponuje dziecku zabawę w teatr.
Dziecko może wykorzystać do przedstawienia swoje zabawki lub przygotować sobie kukiełki np. z łyżki drewnianej lub plastikowej lub wyciąć z tektury. Miłej zabawy w teatr.

 27.01.2022r. – czwartek
TEMAT : W teatrze.

Drogi Rodzicu,  na początek zachęcam do wykonania wspólnie z dzieckiem kilku zabaw ruchowych:

• Zabawa „Deszczyk pada, słonko świeci”.

Na słowa rodzica „słonko świeci” dziecko porusza się po pomieszczeniu – może skakać, biegać. Na sygnał „pada deszcz” – dziecko kuca i robi daszek ze swoich rączek. Zabawę powtórzyć kilka razy.

• Ćwiczenie tułowia, skłony boczne – „Tęcza”.

Dziecko siada skrzyżnie na podłodze (po turecku). Ręce wznoszą nad głowę. Na polecenie rodzica skłaniają się raz w jedną, raz w drugą stronę (na boki). Wyciągniętymi rękoma rysują w powietrzu tęczę. Skłony muszą być obszerne, bo tęcza jest szeroka.

• Zabawa bieżna „ Kolorowe wozy”.

Dziecko dobiera się w parę z rodzicem lub bratem/siostrą. Jedna osoba jest z przodu, druga z tyłu i trzymają się za ręce tworząc wóz. Wóz porusza się po pomieszczeniu, na hasło rodzica „stop” – wóz musi natychmiast się zatrzymać. Zabawę powtarzamy kilka razy.

• Ćwiczenie nóg „Rowerek”.

Dziecko leży na plecach. Nogi zgięte w kolanach unosi w górę i wykonuje ruchy, takie jak przy jeździe rowerem.

Ćwiczenie uspakajające – dziecko leży na plecach i spokojnie oddycha. Po upływie chwili, może wstać.

Po wykonaniu zabaw ruchowych proszę, aby Rodzic przeczytał dziecku wiersz autorstwa Marka Majewskiego pt. „Magiczne miejsca”.

„Magiczne miejsce” Marek Majewski

Teatr to jest widownia i scena.

Niby nic magicznego w tym nie ma,

aż do chwili, gdy nagle na scenie

dziwne zacznie się dziać przedstawienie. (…)

Każda bajka się staje prawdziwa,

gaśnie światło i scena ożywa.

Wszystko może się zdarzyć na scenie.

Działa czar, póki trwa przedstawienie. (…)

Teatr gra. Każdy ma, czego szuka.

A to wszystko nazywa się sztuka.

Gdy dorosnę, to może tu wrócę,

żeby zagrać na scenie w tej sztuce. (…)

Po przeczytaniu wiersza proszę zadać dziecku poniższe pytania:

• Co to jest teatr?
• Po co chodzimy do teatru?
• Co znajduje się w sali teatralnej?
• Kto pracuje w teatrze?

*Przypomnij sobie zasady kulturalnego zachowania w kinie i jak myślisz:
Czy te same zasady mogą odnosić się do zachowania w teatrze?

„Kino i teatr” – porównanie zasad zachowania obowiązujących w obu miejscach. Rodzic
opowiada o różnicach i podobieństwach między nimi: Do kina i teatru kupujemy bilety.
W kinie możemy jeść i pić, ale w teatrze robimy to tylko podczas przerwy. W kinie nie
bijemy brawa na koniec filmu, w teatrze bijemy aktorom brawo.

Podsumowując dzisiejsze zajęcia zachęcam do wydrukowania poniższego załącznika. Zadaniem dziecka jest rozciąć obrazki i wykonać polecenie na nim zamieszczone.

26.01.2022 środa
TEMAT: Jesteśmy aktorami.
Cele ogólne:
– poszerzenie wiedzy dotyczącej osób pracujących w teatrze;
– wyzwalanie twórczej ekspresji i rozwijanie wyobraźni;
– nabywanie umiejętności aktorskich (poprawna wymowa, modulowanie głosem, panowanie nad intonacją).

Wysłuchanie piosenki pt; ,,Magiczne miejsce”
Proszę wyszukać na portalu youtube.com piosenkę pt. „Magiczne miejsce”.

Nauka refrenu piosenki:
„Bo w teatrze w teatrze w teatrze
Czarodziejskie jest to na co patrzę
Gdy się tylko podnosi kurtyna
To od razu czar działać zaczyna”

Zabawy przygotowujące do zawodu aktora.
Rodzic prosi aby dziecko pokazało minę: zdziwioną, płaczącą, przestraszoną, znudzoną, radosną.

Zabawa „Lustrzane odbicie”.
Dziecko stoi naprzeciwko Rodzica i naśladuje jego ruchy tak, jakby było jego lustrzanym odbiciem. Potem następuje zmiana ról.

Zabawa „Zaczarowana szkatułka”.
Dziecko siada skrzyżnie na dywanie. Rodzic jest czarodziejem i mówi:
-Jesteś czarodziejską szkatułką, jesteś mała(y) i szczelnie zamknięta(y).Teraz szkatułka się otwiera i wychodzi z niej …..miauczący kotek, (fruwający motyl, latający ptaszek, ciężki słoń, dziecko wchodzące po schodach……..itp.) Dziecko stara się zagrać daną „rolę”.

Zabawa „Pantomima z kijem”.
Dziecko podchodzi bierze kij (np. od mopa) i odgrywa scenkę. Rodzic zgaduje, jaki przedmiot przedstawia kij. (parasol, gitara, wędka, kij golfowy, wiertarka, rakieta do tenisa, … itp.)

Ćwiczymy pamięć i dykcję na podstawie fragmentu utworu N. Usenko pt: „Ala i As”.

„Na polanie, tam pod lasem, biega Ala z pieskiem Asem. Ala śpiewa coś i krzyczy, a As ciągnie ją na smyczy”. Dziecko wypowiada tekst wiersza z różnym natężeniem głosu: cicho, głośno, z różną intonacją: wesoło, smutno, ze złością, w różnym tempie: powoli, szybko.

Ilustrujemy ruchem rymowankę pt: „Wielki smok”.
„Wielki smok szedł do przodu kroki trzy, zrobił przysiad i wyszczerzył groźnie kły. Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe, latał w koło, by pogubić myśli złe. W chłodnej wodzie pływał żabką też, na czworakach chodził, tak jak jeż. Gdy się zmęczył to zwinięty w kłębek spał kolorowe sny całą nockę miał.”

Nauka zdalna – grupa SŁONECZKA : 24,25.01.2022r.

Drogi Rodzicu proszę o przeczytanie dziecku wiersza pt. „Teatr”  B. Koronkiewicz

Jest takie miejsce zaczarowane, gdzie bajka z życiem się miesza.

To, co tam widzisz czasem Cię smuci, a innym razem rozśmiesza.

Na scenie grają piękni aktorzy, albo też lalki jak żywe.

Wszystkie historie bardzo przeżywasz i wierzysz, że są prawdziwe.

Przepiękne stroje i dekoracje zachwyt wzbudzają niemały,

Siedzisz w fotelu i zapominasz na chwilę o świecie całym.

Kupując bilet znasz swoje miejsce – ma numer w konkretnym rzędzie.

Oglądasz spektakl w ciszy, skupieniu i czekasz, co dalej będzie.

 Kurtyna wznosi się na początku, opada po każdym akcie,

A spacerować można, rozmawiać – w przerwie, to znaczy w antrakcie.

 

By przedstawienie było ciekawe, żeby się nam podobało,

By każdy szczegół współgrał z całością, pracuje ludzi niemało.

Dla nich na koniec w podziękowaniu publiczność braw nie żałuje,

Za reżyserię, grę, dekorację, wszystkim artystom dziękuje.

Jest takie miejsce piękne i ważne, bo do przemyśleń nas zmusza,

To teatr. Teatr na tym polega, że uczy, bawi i wzrusza.

(Można wspólnie z dzieckiem wyjaśnić znaczenie wytłuszczonych wyrazów).

 

ROK 2021/2022

Wśród jesiennych liści

Święto Niepodległości.

Pasowanie na przedszkolaka. Cieszymy się razem z Michalinką.

Budowle duże i małe. 

Korale pani Jesieni. 

Aktywny spacer w parku. 

Układanie i odczytywanie prostych rytmów.

Tworzymy „modowe kolekcje”. 

ROK SZKOLNY  2019/2020

1. Styczeń
2. Luty
3. Marzec
4. Kwiecień
5. Maj
6. Czerwiec
7. Lipiec
8. Sierpień
9. Wrzesień
10. Październik
11. Listopad
12. Grudzień

WITAMY SERDECZNIE

DRODZY RODZICE, SCENARIUSZE CODZIENNYCH ZAJĘĆ ZAMIESZCZANE SĄ OD TEGO TYGODNIA POD DANYM MIESIĄCEM – PRZEPRASZAMY ZA ZMIANĘ.

Drodzy Rodzice, zdjęcia prac plastycznych dziecka, czy innych proponowanych działań  można przesłać  na adres e-mail reginamoskal64@gmail.com  lub  rostecka@onet.pl 

MAJ – TYDZIEŃ IV

Poniedziałek 25.05.2020 r.

Temat: Dzieci takie jak my.

Cele główne

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania,
• dostrzeganie i szanowanie odmienności innych dzieci,
• rozwijanie aktywności badawczej,
• zachęcanie do radosnego eksperymentowania i wyciągania wniosków.

Cele operacyjne

Dziecko:

• słucha z uwagą treści opowiadania i odpowiada na pytania,
• szanuje odmienność innych dzieci, wykazuje się tolerancją,
• eksperymentuje podczas zabaw z wodą i piaskiem,
• określa wybrane właściwości fizyczne piasku i wody.

1.Rozmowa na temat obchodów Międzynarodowego Dnia Dziecka.

Przygotowujemy: czasopisma, katalogi, nożyczki. Dziecko  wycina z czasopism i katalogów kolorowe ilustracje przedstawiające dzieci różnych narodowości, w różnych sytuacjach. Przeprowadzamy swobodne rozmowy na temat obrazków. Określamy wygląd dzieci i ich emocje. Zastanawiamy się, dlaczego dzieci bywają smutne i wesołe. Zachęcamy do pooglądania krótkiego filmiku nawiązującego do tematu.

https://www.youtube.com/watch?v=UP9P0uB2Llw&feature=youtu.be

Rozmowa z dzieckiem:

Rodzic pyta dziecko:

− Jak obchodzi się Dzień Dziecka w Polsce?

− Kogo i czym się obdarowuje w dniu tego święta?

2. Inni, a tacy sami – słuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej Język migowy.

Podczas czytania opowiadania prezentujemy ilustracje w książce str.76 lub można wykorzystać link

  https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-ks/mobile/index.html#p=76

Od samego rana Ada przygotowywała się na spotkanie z nową koleżanką, Kasią. Okazało się,

że tata Kasi jest bardzo zdolnym architektem i będzie pracował w tym samym biurze co tata Ady

i Olka. Obie rodziny umówiły się w małej kawiarence w galerii, tuż obok bawialni dla dzieci. Ada

bardzo lubiła poznawać nowe osoby i rozmawiać z nimi o tym, w co lubią się bawić. Tym razem

Ada była szczególnie przejęta spotkaniem, bo dowiedziała się od rodziców, że Kasia nie słyszy.

– Na żadne ucho? – dopytywała się Ada. – Ani troszeczkę?

– Ani troszeczkę.

– To jak my się będziemy bawić?

– Jestem pewna, że znajdziecie na to sposób – uśmiechnęła się mama.

Ada próbowała zatykać sobie uszy i prosiła Olka, żeby coś do niej mówił.

– Mam fajną siostrę – powiedział Olek.

– Co mówisz? – spytała Ada.

– Moja siostra jest najlepszą siostrą na świecie!

– Ecie-pecie? Nic nie rozumiem… Tej Kasi musi być bardzo trudno – stwierdziła Ada.

W galerii panował gwar. Z głośników płynęła muzyka, w bawialni słychać było piski i śmiech

rozbawionych dzieci. Obie rodziny przywitały się słowami „dzień dobry” i podały sobie ręce. Ada

stanęła naprzeciwko Kasi i nie wiedziała, czy ma coś powiedzieć, czy nie. Przecież Kasia i tak nie

usłyszy. Jednak dziewczynka uśmiechnęła się i rękami zrobiła przyjazny gest. Ada zrozumiała,

że to jest powitanie, i odpowiedziała takim samym gestem. Potem Kasia wskazała bawialnię

i dziewczynki pobiegły razem na zjeżdżalnię. Po chwili radośnie nurkowały w basenie z kolorowymi

piłeczkami. Kasia układała z rąk różne znaki, a Ada próbowała odgadnąć ich znaczenie.

Gdy chciała zająć się rysowaniem i kolorowaniem, Ada od razu zrozumiała, o co chodzi. Wspólnie

narysowały słonia z wielkimi uszami, a na tych uszach namalowały wszystko, co symbolizuje

dźwięki: ptaki, trąbkę, gitarę, śpiewającą panią, a nawet samolot odrzutowy. Potem bawiły się

w teatrzyk dłoni i okazało się, że palcami można pokazać wiele rzeczy. Czasami Ada się myliła

i nie potrafiła czegoś zrozumieć, ale to było bardzo zabawne. Jak wiele można powiedzieć, nie

używając słów!

Wieczorem Ada wciąż rozmyślała o Kasi i o tym, jak wspaniale się z nią bawiła. Tata powiedział

córeczce, że osoby niesłyszące porozumiewają się językiem migowym.

– Czy ja też mogę się nauczyć tego języka? – zapytała Ada.

– Oczywiście. A teraz zgadnij, co chcę ci przekazać – tata przytulił Adę i pocałował ją w czoło.

– Dobranoc i kocham cię! – zawołała Ada i odpowiedziała tym samym gestem. – Zrozumiałeś,

tatusiu?

Tata uśmiechnął się i pokiwał głową. Miłość nie potrzebuje słów.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji.

Rodzic zadaje pytania:

− Jak nazywa się język, którym porozumiewa się Kasia?

− Jakbyście się czuli, gdybyście nie słyszeli tego, co ktoś mówi?

− Spróbujcie, jak Ada, zatkać uszy i sprawdzić, czy rozumiecie, co mówi kolega/koleżanka.

Rodzic kontynuuje rozmowę. Wyjaśnia dziecku znaczenie pojęcia tolerancja. Tolerancja to poszanowanie odmienności innych, ich wyglądu, sposobu komunikowania się, wiary, kultury itd.

3.Słuchanie piosenki: Jesteśmy dziećmi https://www.youtube.com/watch?v=7K3_mSb1zRQ

4.Zabawa Wiem, kim jesteś.

Przygotowujemy opaskę na oczy. Rodzic prosi, aby dziecko dokładnie przyjrzało się wszystkim domownikom a następnie podchodzi do wybranej osoby i za pomocą dotyku stara się rozpoznać kto to jest . Podaje jej/jego imię.

5.Zabawa ruchowo-pantomimiczna Wiem, co chcesz pokazać.

Dziecko stoi w parze z rodzicem lub rodzeństwem, jedna osoba pokazuje czynność, druga ją naśladuje. Pokazujemy sobie nawzajem – ruchem ciała, gestem i mimiką – różne czynności wymieniane przez R., np. powitanie się, czesanie, bieganie, mycie się, pomaganie, pocieszanie, , zastanawianie się, okazanie zdziwienia itp. Dziecko odgaduje, co ktoś chciał przekazać.

6.Zabawy badawcze z wodą i piaskiem.

Przygotowujemy: miskę z wodą, papierowe łódeczki, słomki do napojów, kilka tac z piaskiem, ręcznik papierowy .Dziecko:

• puszcza papierowe łódeczki w misce z wodą i dmucha na nie,
• lekko uderza dłonią o powierzchnię wody,
• dmucha w wodę przez słomki,
• na tacach z piaskiem rysuje palcem różnego rodzaju kreski i fale, stawia kropki, porusza tacami, wyrównując powierzchnię piasku i rysuje ponownie.

Podsumowanie doświadczeń.

Dziecko omawia wrażenia, opisuje, jaka jest woda i piasek, jakie dźwięki można za ich pomocą wytworzyć (np. pluskanie i bulgotanie, przesypywanie).

7.Zabawa Wodny masaż.

Odtwarzacz CD, nagranie melodii o zróżnicowanym tempie. Rodzic  prosi dzieci, aby usiadły w kole i obróciły się w prawo. Dziecko, w rytm muzyki, rysuje palcem na plecach domownika, zgodnie z instrukcją R., kropki, kreski pionowe, poziome, linie faliste, stukają opuszkami palców itp. Na koniec masażu potrząsają dłońmi, tak jakby strzepywały wodę z rąk.

PIĄTEK 22.05.2020 

TEMAT: “ZABAWY Z MAMĄ I TATĄ” 

Cele główne  

• zachęcanie do spędzania z rodzicami wolnego czasu,
• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na określony temat,
• rozwijanie uwagi, 
• rozwijanie sprawności ruchowej.

Cele operacyjne Dziecko:  

• wymienia wspólne zabawy z mamą i z tatą,
• wypowiada się na temat spędzania czasu z mamą i z tatą,
• słucha uważnie poleceń,
• prawidłowo wykonuje ćwiczenia ruchowe

1.Rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i sprawności rachunkowej – Kwiaty i serduszka. Wycięte z kolorowego kartonu czerwone serduszka oraz przyrząd emitujący dźwięk np: klocki, łyżki, itp) Rodzic z dzieckiem wycinają serduszka – Następnie R. uderza kilka razy w bębenek lub inny instrument perkusyjny. Dzieci układają tyle serduszek, ile dźwięków usłyszały. Następnie Rodzic podaje komendę: – Połóż serduszko przed sobą. – Połóż serduszko za sobą. – Połóż serduszko na lewej ręce. – Połóż serduszko na prawej ręce.

2. Masażyk – według Bożeny Formy. Najpierw proponuję aby Rodzic czytał i wykonywał masażyk, następnie dziecko wykonuje masażyk a  Rodzic czyta wiersz i jest masowany: 

Wędruję z mamusią hen leśną dróżką –  rysują palcami wskazującymi ścieżkę od góry do dołu pleców, 

Przez góry wysokie i łąki – rysują góry, wykonują ruchy koliste, pocierając dłońmi o plecy,  

Dla nas wesoło wietrzyk powiewa – delikatnie uderzają w plecy pięściami obu rąk,  

A w górze śpiewają skowronki – uderzają delikatnie opuszkami palców w górną część pleców, 

Zza chmur nagle spogląda słońce – rysują słońce, ciepłe wysyła promienie, mocno pocierają rozwartymi dłońmi o plecy,  

Zbieramy kwiaty, piękne, pachnące – rysują kontury kwiatów, naśladują ich wąchanie, zbliżając dłonie do nosa,

Stokrotki, rumianki, złocienie – rysują linie faliste w dowolnych kierunkach,  

Potem leżymy sobie na trawie – delikatnie przykładają policzek do pleców  

I w niebo spoglądamy–  przesuwają dłoń od dołu do góry pleców,

Najcudowniejsze są takie chwile – dmuchają we włosy,  

Bo mamę bardzo kochamy – rysują na  plecach serduszko. 

3. W co się bawić z mamą, z tatą? – rozmowa na podstawie obrazków. 

 

Karta pracy, cz. 2, nr 55.Dzieci:  −oglądają obrazki,  − mówią, co robią Olek i Ada z rodzicami, − opowiadają, jak spędzają wspólne chwile z rodziną.

4. Wysłuchanie piosenki pt: “Moja wesoła rodzinka”

https://www.youtube.com/watch?v=uS3PhHzIdBU 

5. Wykonanie plakatu. Burza mózgów na temat: W co się bawię z mamą, a w co z tatą? Karton, mazak. Rodzic pyta: W co jeszcze można bawić się z mamą, a w co z tatą? Dzieci wypowiadają się. R. spisuje ich pomysły na dużym kartonie z naklejonymi postaciami kobiety, mężczyzny i dziecka. 

6. Proponuję kilka zabaw logopedycznych

6. Karta pracy, cz. 2, nr 55. Dzieci:  −kończą kolorować rysunki serc według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty. 

7. Zabawy na świeżym powietrzu – Spacer – prowadzenie obserwacji przyrodniczych. Dostrzeganie zmian w krajobrazie późną wiosną, zwracanie uwagę dzieci na zmiany w  krajobrazie późną wiosną, np. liście na wszystkich drzewach liściastych, świergot ptaków, wiele owadów, zalążki owoców. Zabawy – “Kto pierwszy do drzewa”, “Obejmowanie pnia drzewa”, “Ile kroków potrzeba, aby obejść ławkę?”, “ile płatków ma stokrotka?”… 

Maj, tydzień 4 

Marcysia, Maja i Lilianka – to wszystko dla WAS

Czwartek 21 .05 .2020 r.

  TEMAT: NIESPODZIANKI DLA RODZICÓW 

 Cele główne

• poznawanie sposobów sprawiania rodzicom niespodzianek,
• rozwijanie mowy,
• zachęcanie do przygotowywania niespodzianek dla rodziców,
• rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne

Dziecko:

• podaje przykłady niespodzianek, jakie może sprawić rodzicom,
• wypowiada się na określony temat,
• przygotowuje niespodziankę dla rodziców,
• wykonuje kwiatek – wycina kolorowe paski i kształty, składa i skleja zgodnie z instrukcją.         
•  
• 1. Ćwiczenia logopedyczne. Dzieci wykonują ćwiczenia wg wskazówek:

–  Całuski dla mamy i taty (wargi mocno ściągnięte do przodu, lekko się rozchylają)

–  Obraz dla mamy i taty (okrężne ruchy języka wokół warg– rysowanie słońca)

–  Szeroki uśmiech dla mamy i taty (mocne rozciąganie warg na boki)

–  Minki mamy i taty (dzieci pokazują mimiką różne stany emocjonalne mamy: smutek, radość, złość, zdziwienie)

2. Zabawa słownikowo-obrazkowa – W czym pomagam rodzicom?

Obrazki przedstawiające różne czynności wykonywane w domu, np.: sprzątanie, gotowanie,prasowanie itp. Rodzic prosi dziecko, aby pomyślało o swojej mamie i swoim tacie, o tym, co robią ich rodzice w domu. Następnie R. rozkłada lub wskazuje przygotowane obrazki. Dziecko wybiera jeden z nich i nazywa przedstawioną czynność.

3.Co cieszy rodziców? – rozmowa inspirowana wierszem Krystyny Datkun- -Czerniak Szczęście.

Wysłuchanie wiersza Krystyny Datkun-Czerniak Szczęście.

Szczęście to:

– uśmiech taty i mamy,

– spadające z drzew kasztany,

– zimne lody w gorący czas,

– udany rysunek,

– i gdy ktoś pochwali nas.

Szczęście to wszystko, co jest dokoła:

ludzie, drzewa, przedszkole i szkoła.

Szczęście mam – gdy nie jestem sam!

Szczęście, że jestem tu – na ziemi,

pomiędzy ludźmi bliskimi.

• Rozmowa kierowana na podstawie wiersza.

Rodzic pyta dziecko:− Co to jest szczęście? − Co dla dziecka jest szczęściem? − Kto jest dla dziecka najbliższą osobą?

 4.Zabawa naśladowcza Pomagam mamie. Odtwarzacz CD, nagranie melodii do tańca. Rodzic  włącza nagranie muzyki. Dziecko wykonuje dowolne improwizacje taneczne. Na przerwę w muzyce R. podaje nazwy czynności, które dziecko naśladuje, np.: odkurzanie, wycieranie kurzu, zmywanie naczyń, podlewanie kwiat.

 5.Masaż „List do mamy”     

Kochana mamo (rysujemy serce i wykrzyknik)

Uśmiechnij się do mnie wesoło (rysujemy uśmiech)

Zróbmy razem duże koło (rysujemy koło)

Poskacz ze mną w kałuży („chlapiemy” plecy paluszkami, pstrykanie wszystkimi palcami)

Szczególnie po wielkiej burzy (rysujemy błyskawicę)

Narysujmy razem słonie (powoli kroczymy wewnętrzną stroną dłoni)

Małe żółwie, może konie (szybko, z wyczuciem stukamy dłońmi zwiniętymi w pięści)

Piękny bukiet zrobię sam (rysujemy kwiatka) .

6.Karty pracy cz.2, nr 54  Dzieci: − rysują w ramkach prezenty, jakie chciałyby wręczyć rodzicom  (w niebieskiej ramce – prezent dla taty, a w czerwonej – dla mamy), − odczytują wyrazy zapisane na bilecikach (z pomocą R.)

 7.Część plastyczna – Kwiatek – niespodzianka dla mamy i taty.

Wyprawka, karta nr 26, klej, nożyczki. Wykonywanie dla rodziców niespodzianki – prezentu. Rodzic wyjaśnia sposób wykonania kwiatka. Dziecko: − zajmuje miejsce przy stoliku, wycina z karty wszystkie zaznaczone konturem kolorowe paski i kształty, składa i skleja zgodnie z instrukcją. Podczas pracy R. rozmawia z dzieckiem o tym, co właśnie wykonuje, dotykają palcem kolejnych obrazków serc i nazywają ich kolory.

Muzyczna niespodzianka dla Rodziców:  https://www.youtube.com/watch?v=vSHRfxT2-B4

9.Zabawy na świeżym powietrzu

Obserwowanie chmur – rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej i wyobraźni. Dzieci doszukują się w wyglądzie chmur kształtów różnych istot i przedmiotów, wypowiadają się na temat swoich skojarzeń.

10.Dla chętnych dzieci do pokolorowania laurka dla Rodziców.

Asia, Marcysia i Gabryś – brawo!!!

ŚRODA 21.05.2020. 

Zawody naszych rodziców 

Cele główne  

• rozwijanie mowy oraz spostrzegawczości i logicznego myślenia,
• rozwijanie umiejętności matematycznych, 
• rozwijanie uwagi,
• rozwijanie sprawności ruchowej.

Cele operacyjne Dziecko:  

• wymienia nazwy różnych zawodów, opowiada o nich,
• segreguje, dopasowuje i dobiera obrazki i atrybuty pasujące do danego zawodu,
• słucha uważnie poleceń
• prawidłowo wykonuje ćwiczenia ruchowe.

1. Znamy te zawody –zajęcia matematyczne z wykorzystaniem obrazków, inspirowane wierszem Ireny Róży Salach „Tata jest.”  

• Wysłuchanie wiersza Ireny Róży Salach  

Tata jest…  

Tata Olka jest kucharzem,  

ta Ani – marynarzem,  

tata Krysi dobrze piecze, 

tata Tomka ludzi leczy,  

tata Zosi trudy znosi,  

tata Werki topi serki,  

tata Kuby szelki gubi, 

tata Iwony sprzedaje balony,  

tata Marty lubi żarty. 

A mój kochany tatulek, 

tatulek kochany,  

wcale nie może żyć bez mojej miłej mamy.  

2. Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza. Rodzic pyta dziecko − Jakie zawody wykonywali ojcowie Olka, Ani i Iwony w wierszu? − Jaki zawód wykonuje tata Tomka, jeśli wiemy, że leczy ludzi? − Czy gubienie szelek to zawód? − Skoro tata Marty lubi żarty, to jaki zawód mógłby wykonywać? R. kontynuuje rozmowę. Pyta, jakie jeszcze zawody wykonują rodzice.
3. Zabawa z obrazkami – 

• Rozpoznawanie zawodu po przedmiotach – Do kogo to należy? Atrybuty różnych zawodów, np.: biały fartuch, drewniana łyżka, grzebień, zmiotka i szufelka itp. R. pokazuje dzieciom zgromadzone przedmioty. Pyta dzieci, z jakimi zawodami kojarzą im się te przedmioty. Chętne dzieci wypowiadają się. Przykłady: grzebień – fryzjerka, drewniana łyżka – kucharz itp. 

4. Zabawa – Prawda czy fałsz? Dla każdego dziecka minki: smutna i wesoła.  Rodzic rozdaje dzieciom minki (smutne i wesołe) i mówi zdania dotyczące różnych zawodów. Dzieci podnoszą do góry minkę wesołą, jeśli zdanie jest prawdziwe,lub minkę smutną, jeśli zdanie jest fałszywe. Przykłady zdań: Strażak gasi pożary. Fryzjer sprzedaje w sklepie. Piekarz piecze bułki. Pielęgniarka daje zastrzyki. Ogrodnik buduje domy. Kelner sprzedaje kwiaty…. 

5. Zabawy na świeżym powietrzu:

• Zabawa ruchowa: “Tato, tato, ile kroków do domu?”, “Mamo,mamoile kroków do domu?” (Dziecko staje na wyznaczonej linii. Naprzeciwko ustawia się Rodzic. Dziecko woła: Tato, tato, ile kroków do domu? Lub “Mamo, mamo ile kroków do domu?” Rodzic mówi, np.: Dwa kroki. Dziecko przemieszcza się w stronę Rodzica, wykonując dwa kroki. Liczą głośno kroki. Zabawa kończy się, kiedy dziecko dojdzie do Rodzica. Można się zamienić rolami…  

6. Wykonanie laurki dla mamy. Poniżej proponuję parę pomysłów na wykonanie laurki – proste kwiaty z kółek.

https://www.youtube.com/watch?v=otjMhpZvKQ0 

7. Zabawa “Kółko do kółka” (wycinamy z kolorowego papieru kółka – duże, mniejsze i najmniejsze w różnych kolorach). Zabawa polega na tym, że każdy z graczy dostaje 3 kółka od najmniejszego do największego i układa je przed sobą. Na stole leżą rozsypane pozostałe kółka, różnej wielkości i koloru. Mówimy –

Przykład 1 – Mam 3 koła duże czerwone, mniejsze białe i najmniejsze żółte, poproszę koło, które jest mniejsze od czerwonego.  

Przykład 2 – Mam 3 koła, małe żółte, większe białe i największe czerwone, poproszę koło, które jest większe od żółtego i białego 

Wtorek 19.05.2020r.

Temat: KOCHAM MAMĘ I TATĘ

 Cele główne

• zapoznanie z rolą mamy i taty w życiu dziecka,
• rozwijanie pamięci i spostrzegawczości,
• opanowane melodii i tekstu nowej piosenki,

Cele operacyjne

Dziecko:

• wyjaśnia rolę mamy i taty w rodzinie,
• ćwiczy pamięć poprzez częste powtarzanie wiersza,
• śpiewa piosenkę,

  1. Zabawa rozwijająca zmysł dotyku – Co to jest? Nieprzezroczysty worek, różne przedmioty wykorzystywane przez kobietę i mężczyznę, np.: apaszka, pomadka, torebka, pasek męski, krawat, portfel, pianka do golenia itp. R rozkłada przygotowane przedmioty używane przez kobietę i mężczyznę. Nazywa je i przekazuje dziecku, aby mogło się z nimi zapoznać za pomocą dotyku. Następnie chowa je do worka, a dziecko wkłada rękę do środka i próbuje nazwać trzymany przedmiot.

  2. Zabawa bieżna Mama (tata) i dziecko. Dziecko dobiera się w parę z mamą lub tatą. Dziecko biegnie a Rodzic za nim. Na uderzenie w tamburyn dziecko z rodzicem biegną parami w różnych kierunkach: mama (tata) biegnie   z przodu, dziecko podąża jej (jego) śladem. Następuje zmiana ról.

3. Nauka wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata. Wysłuchanie wiersza Jadwigi Koczanowskiej Mama i tata.

Mama i tata to świat nasz cały,

ciepły, bezpieczny, barwny, wspaniały,

to dobre, czułe, pomocne ręce

i kochające najmocniej serce.

To są wyprawy do kraju baśni,

wakacje w górach, nad morzem, na wsi,

loty huśtawką, prawie do słońca,

oraz cierpliwość, co nie ma końca.

Kochana Mamo, Kochany Tato,

dzisiaj dziękować chcemy Wam za to,

że nas kochacie, że o nas dbacie

i wszystkie psoty nam wybaczacie.

 Rozmowa kierowana na podstawie wiersza. R. pyta:

− Jaki wydaje się świat, gdy obok są mama i tata?

− Za co dzieci chcą podziękować rodzicom?

-dlaczego mama i tata odgrywają w życiu dziecka najważniejszą rolę.

Kilkakrotne powtórzenie wiersza.

Obrazki przedstawiające elementy wymienione w wierszu: postać kobiety i mężczyzny, dłonie, serce, książkę z baśniami, obrazki przedstawiające góry, morze, wieś, huśtawkę, słońce.

• Ułóż w kolejności Rodzic recytuje wiersz. Prosi dzieci o odszukiwanie obrazków przedstawiających wymienione elementy i układanie ich w jednej linii, w odpowiedniej kolejności. Następnie, wskazując kolejne obrazki, prosi dziecko o wspólne powtarzanie wiersza. Zwraca uwagę, aby mówić wiersz spokojnie, głośno i wyraźnie.

• Czy się zgadza?Rodzic prosi dzieci o zakrycie oczu dłońmi. W tym czasie zmienia ułożenie kilku obrazków. Następnie pyta dzieci, czy wszystko się zgadza. Dziecko z pomocą R. ustalają kolejność występowania elementów w wierszu, po czym, patrząc na obrazki, ponownie recytują   z R. wiersz: Rodzic recytuje początek wersu, a dziecko go kończy.

• Ja układam, a Ty mówisz. Przy trzecim powtórzeniu wiersza R. najpierw układa obrazki. Dziecko starają się wyrecytować poszczególne wersy wiersza samodzielnie.

 4. Karta pracy, cz. 2, nr 53.

Dziecko: − rysuje  krawat i apaszkę po śladzie, koloruje rysunki tak, by każdy miał inny kolor,  mówi, komu można wręczyć w prezencie krawat, a komu – apaszkę.

5. Zajęcia umuzykalniające przy piosence Dla ciebie, mamo

Bębenek. Dziecko maszeruje po okręgu, w rytmie bębenka. Na zmianę akompaniamentu szybkie uderzenia w bębenek, biega na palcach, miarowe uderzenia w wolnym tempie, rytmicznie stawia duże kroki, pocieranie dłonią o membranę bębenka kładzie się na plecach. Ćwiczenie wyrabiające prawidłową dykcję podczas śpiewu – Szybciej – wolniej. Dziecko śpiewa  piosenkę bardzo wolno, w wyraźny sposób. Na sygnał – szybsze lub wolniejsze uderzenia w bębenek – przyśpiesza lub zwalnia, zgodnie z rytmem nadawanym przez instrument. Należy zwrócić uwagę, żeby podczas śpiewu w szybkim tempie słowa były wypowiadane bardzo wyraziście.

 5. Ćwiczenie oddechowe – Pachnące kwiaty. Nagranie piosenki Dla ciebie, mamo,

Dziecko swobodnie maszeruje w określonym kierunku, w rytmie piosenki. Na przerwę w muzyce zatrzymuje się i naśladuje wąchanie kwiatów, wciągając powietrze nosem i wypuszczając ustami.

Wykonanie plakatu Najlepsza mama i najlepszy tata na świecie.

Karton, czerwony mazak i czarny mazak, czerwone kredki. Rodzic rysuje na kartonie jedno duże serce, a w nim jedno nieco mniejsze serce. Prosi kolejno dziecko o dokończenie zdania: Moja mama i mój tata są najlepsi na świecie bo… Zapisuje propozycje dziecka mazakiem na środku narysowanego serca. Nad sercem zapisuje tytuł. Na koniec dziecko koloruje  ramkę serca czerwoną kredką.

7.Zabawa ruchowa Ciasteczka dla taty. Dla każdego dziecka kolorowy krążek i klocek. Dziecko otrzymuje od Rodzica kolorowy krążek lub talerzyk na którym  ustawia klocek. Przechodzi z jednej strony pokoju na drugą, starając się, aby klocek nie spadł – niesie ciasteczko dla taty.

PONIEDZIAŁEK 18.05.2020 

TEMAT: “NASI RODZICE” 

Cele główne  

• rozwijanie umiejętności posługiwania się nożyczkami
• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania, 
• uświadomienie ważnej roli rodziców w życiu dziecka, 
• rozwijanie pamięci odtwórczej, 
• rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Cele operacyjne Dziecko: 

• umie wycinać nożyczkami
• słucha z uwagą opowiadania i odpowiada na pytania, 
• wie, jak ważni są w jego życiu rodzice, 
• omawia z pamięci wygląd swoich rodziców, 
• rysuje według instrukcji portret mamy i portret taty.

1.Oglądanie kalendarza. Zwracanie uwagi na Dzień Matki i Dzień Ojca. Dzieci rozmawiają na temat znaczenia słowa święto. Rodzic wyjaśnia dzieciom, że 26 maja obchodzimy Dzień Matki, a 23 czerwca – Dzień Ojca. Pyta dzieci, dlaczego rodzice mają swoje święto. Chętne dzieci wypowiadają się na ten temat.

2. Zabawa ruchowa – (odrysowujemy na kolorowym papierze dłonie i stopy dziecka, wycinamy je i przyklejamy według uznania na kartce i układamy trasę do przejścia) Kto szybciej i bez pomyłki przejdzie ten wygrywa!

3. ,,Nasi rodzice”–słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller ,,Rodzicielska niespodzianka”– Książka (s. 72–73) dla dziecka. Rodzic czytając opowiadanie, prezentuje ilustracje.

– Już niedługo Dzień Matki i Dzień Ojca – przypomniała pani. – Z tej okazji przygotujemy przedstawienie, wymalujemy laurki i zorganizujemy wspaniały festyn rodzinny. A to wcale nie koniec atrakcji. Rodzice także mają coś dla was – otóż niektórzy z nich odwiedzą nasze przedszkole i opowiedzą o swojej pracy.

– Może tata Bartka przyjedzie wozem strażackim… – rozmarzyli się chłopcy – albo tata Wojtka opowie, jak się walczy z przestępcami… Żaden z nich nie zgadł, ponieważ pierwszym gościem był tata Ali – zawodowy treser psów. Przyszedł z labradorem o imieniu Bosman i zaraz zaprosił wszystkich na podwórko. – Bosman już niedługo przystąpi do bardzo trudnego egzaminu na przewodnika osób niewidomych – opowiadał – czeka go naprawdę odpowiedzialna praca. Bosman chyba to rozumiał, bo bezbłędnie wykonywał wszystkie polecenia swego pana.

Dziewczynki miały nadzieję, że do przedszkola przyjdzie mama Emilki, która jest aktorką, i… nie zawiodły się. Nie tylko przyszła, ale jeszcze przyniosła ze sobą całą walizkę lalek teatralnych. Pokazywała, jak wkładać na rękę pacynkę, jak poruszać kukiełką, a jak – marionetką. Każdy, kto chciał, mógł sam spróbować.

Następnego dnia gościem Biedronek była pani dietetyczka, czyli mama Zuzi. Opowiadała, co trzeba jeść, żeby być silnym i zdrowym. Pochwaliła się, że zamieszcza w internecie przepisy na pyszne i kolorowe dania, od których wcale się nie tyje. Na koniec poczęstowała wszystkich znakomitymi chipsami z suszonych jabłek i owsianymi ciasteczkami.  – Ciekawe, kto nas odwiedzi dzisiaj? – zastanawiała się Ada, maszerując do przedszkola w kolejny poranek. – A może to wy kogoś odwiedzicie? – powiedziała mama i uśmiechnęła się tajemniczo.

– Dzisiaj będzie trochę inaczej niż zwykle – oświadczyła pani, gdy wszyscy skończyli już jeść śniadanie. – Kolejny rodzic zaprosił nas do miejsca, w którym pracuje. Powiem tylko, że to całkiem niedaleko stąd. Zaciekawione Biedronki ubrały się błyskawicznie. – Może to piekarnia? – próbowała zgadnąć Oliwka. – A może warsztat samochodowy? – zastanawiał się Wojtek. Gdy skręcili w następną przecznicę, Ada aż klasnęła w ręce. – Ośrodek zdrowia! – wykrzyknęła. – Tutaj pracuje moja mama!

– I zagadka rozwiązana! – uśmiechnęła się pani. Mama Ady, w białym lekarskim fartuchu, przywitała gości w holu i zaprosiła na małą wycieczkę po przychodni. Wszyscy mogli zobaczyć, gdzie się trzeba zarejestrować do specjalisty, w którym gabinecie odbywają się szczepienia ochronne, a w którym pobierana jest krew do badania. Kto chciał, mógł posłuchać bicia swego serca, zakładając lekarskie słuchawki zwane stetoskopem. I nie był to wcale koniec niespodzianek, bo oto w drzwiach gabinetu stomatologicznego stanęła… mama Zosi. – Zapraszam do mnie – uśmiechnęła się serdecznie – postaram się przekonać was, że wizyta u dentysty to nic strasznego. Kto codziennie szczotkuje ząbki? Oczywiście zgłosili się wszyscy. – A pokażecie mi, jak to robicie? – spytała mama Zosi, wyjmując z szuflady plastikową szczękę i szczoteczkę. Konrad wziął szczoteczkę i raz-dwa przejechał po zębach, w prawo i w lewo. – Żeby wygarnąć wszystkie resztki jedzenia, trzeba szorować także z góry na dół, o tak – wyjaśniła pani doktor i zaprezentowała prawidłowy sposób czyszczenia zębów. Na koniec zaproponowała wszystkim mały przegląd. Ada trochę się bała dziwnego fotela dentystycznego, ale okazało się, że siedzi się na nim całkiem wygodnie. Mama Zosi zajrzała jej do buzi i oświadczyła, że tak zdrowych ząbków życzyłaby wszystkim swoim pacjentom. „A może ja zostanę dentystką? – pomyślała Ada. – Tyle się dziś nauczyłam…”

4.Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.Książka (s. 72–73) dla dziecka. Rodzic zadaje pytania: 

− Kto odwiedził dzieci w grupie Ady?  − Czym zajmują się wasi rodzice? − Czy byliście kiedyś w gabinecie dentystycznym?  − Na czym polega praca dentysty? R. kontynuuje rozmowę. Pyta dlaczego rodzice są ważni w życiu dziecka.  Dzieci wypowiadają się.

5.Portrety naszych rodziców – zajęcia plastyczne. Oglądanie reprodukcji dzieł malarskich. Wybrane reprodukcje malarskie dzieł dowolnych artystów, przedstawiające portrety matki i ojca, np. Stanisława Wyspiańskiego Macierzyństwo i Portret Ojca

https://rynekisztuka.pl/2014/08/21/10-najciekawszych-portretow-artystow-widzianych-oczami-malarzy/ 

• Opisywanie wyglądu kobiety i mężczyzny. Reprodukcje, zdjęcia ukazujące kobietę i mężczyznę. Rodzic prosi dzieci o zwrócenie uwagi na wygląd kobiety i mężczyzny, i  przypomnienie, co znaczy słowo portret. Dzieci, z pomocą R. wypowiadają się na temat przedstawionych reprodukcji. Opisują wygląd kobiety i mężczyzny. 
• Część plastyczna. Dla dziecka biała kartka z bloku technicznego, formatu A3, podzielona pionową kreską na pół, kredki i flamastry. Rodzic omawia sposób wykonania prac. Dzieci zamykają oczy i przypominają sobie wygląd swoich rodziców. Następnie  − na jednej części kartki rysują według instrukcji portret mamy,  − na drugiej części kartki rysują portret taty. 
• R. podpowiada dzieciom kolejne etapy rysowania portretu, np. najpierw okrągła głowa, potem oczy, brwi, nos, usta, uszy, kolor włosów. Zadaje pytania pomocnicze, np. Czy twoja mama nosi okulary? Czy twój tata ma wąsy? 
• 6.Słuchanie i nauka piosenki pt: ,,Dla ciebie,mamo”– Rozmowa na temat tekstu piosenki.  

https://www.youtube.com/watch?v=H1MndeF-MHQ 

1. Dla ciebie kwiaty kwitną na łące, 

 dla ciebie wieje ciepły wiatr,  

 dla ciebie niebo jest tak błękitne,   

do ciebie śmieje się cały świat. 

 Ref.: La, la, la, la, la, la

2. Dla ciebie świeci złociste słońce, 

 dla ciebie gwiazdy nocą lśnią,   

dla ciebie ptaki śpiewają wiosną,   

do ciebie śmieje się cały świat. 

 Ref.: La, la, la…

7. Rodzic zadaje dzieciom pytania dotyczące tekstu piosenki. − O czym jest ta piosenka? − W jaki sposób możemy okazać miłość mamie?

Nasza strona chwilowo była nieczynna, ale dzieci dzielnie pracowały!!! Marcysia, Lilianka, Wojtuś, Gabryś.

MAJ- TYDZIEŃ III

Środa 13.05.2020r…

Temat: Mieszkańcy łąki.

Cele główne

• rozwijanie umiejętności liczenia,
• grupowanie przedmiotów według ustalonego kryterium,

Cele operacyjne

Dziecko:

• liczy owady, rysuje odpowiednią liczbę kresek
• uczestniczy w zabawach kształtujących postawę ciała,
• uczestniczy w zabawach orientacyjno-porządkowych

Proponowane zabawy i zajęcia.

1.  Tworzenie kompozycji kwiatowych–  wycinanie kół z kolorowych kartek.

Dla każdego dziecka: kartka w białym kolorze i kartki w różnych kolorach, nożyczki, ołówki,szablony kół. R . układa na stole kartki oraz szablony kół. Dziecko odrysowuje  na kolorowych kartkach koła, a następnie je wycina. Układa z kolorowych kół na białej kartce dowolne kompozycje kwiatowe.

2. Słuchanie wiersza :”Majowa łąka i jej mieszkańcy – owady”. Poniżej znajduje się link do tekstu wiersza.

https://www.youtube.com/watch?v=jFIm5X7xS-U

3. Dzielenie nazw owadów na sylaby

Zdjęcia: motyla, pszczoły, biedronki, mrówki, konika polnego. R . zachęca dziecko do odnalezienia  w pokoju  ukrytych zdjęć owadów. Dziecko odnajduje zdjęcia, a R. umieszcza je na stole.  Dziecko  podaje nazwy owadów, dzieląc je rytmicznie (na  sylaby).Proponuję aby wykorzystać w ćwiczeniu karty pracy zamieszczone poniżej.

4. Rozwiązywanie i próby układania zagadek o mieszkańcach łąki. Poniżej link do zagadek

https://www.youtube.com/watch?v=LIsNWZUA8X4

Zdjęcia przedstawiające mieszkańców łąki, np.: biedronkę, mrówkę, konika polnego, pszczoły, ślimaka. R. układa zdjęcia zwierząt mieszkających na łące. Dziecko układa zagadkę, np. Jakie zwierzę nosi swój dom na plecach? R. wskazuje odpowiedni obrazek i podaje nazwę zwierzęcia itd.

5 .Działalność matematyczna– Przeliczania owadów i rysowanie w wyznaczonym miejscu tyle kresek ilu jest mieszkańców w poszczególnych zbiorach.

6. Rozwijanie spostrzegawczości i logicznego myślenia– „Skreśl to co nie pasuje do pozostałych obrazków”

Zabawa ruchowa Wiosenna łąka.

Dziecko porusza się swobodnie po pokoju. R. wymienia nazwy mieszkańców łąki, a dziecko reaguje odpowiednim ruchem. Dziecko:

konik polny skacze,

pszczoła, moty naśladuje fruwanie,

biedronka chodzi ma czworakach.

7. Wyszukiwanie różnic na obrazkach. Dziecko wyszukuje elementy (10) którymi różnią się obrazki.

8. Gimnastyka buzi i języka.

9. Puszczanie baniek mydlanych. Wydłużanie fazy oddechowej.

WTOREK – 12.05.2020

TEMAT: KOLOROWA ŁĄKA

Cele główne

• zapoznanie z różnymi możliwościami spędzania czasu wolnego na łące w maju,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania tekstu czytanego przez N.,

• poznanie melodii i tekstu nowej piosenki,

• doskonalenie koordynacji słuchowo-ruchowej.

Cele operacyjne Dziecko:

• wymienia czynności, które można wykonywać podczas wycieczki na łąkę,

• w skupieniu słucha tekstu czytanego przez N., odpowiada na pytania związane z tekstem utworu,
• zna melodię i tekst nowej piosenki, • prawidłowo reaguje na ustalone sygnały muzyczne

1. Zapraszam do wysłuchania filmu edukacyjnego „MAJOWA ŁĄKA”

https://www.youtube.com/watch?v=XklOWbE7vHY

 2. Podsumowanie wiedzy zdobytej podczas wczorajszej wycieczki na łąkę oraz filmu edukacyjnego. Rodzic układa na stole książki, albumy, zdjęcia i skarby zebrane przez dzieci na łące. Dzieci odnajdują w albumach rośliny i zwierzęta, które spotkały na wczorajszej wycieczce oraz miały okazję zobaczyć na powyższym filmie. Podają ich nazwy, wymawiają i wyklaskują je, dzieląc rytmicznie (na sylaby).

3. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller „Smok łąkowy wielogłowy”. – Książka (s. 70–71)

https://www.youtube.com/watch?v=nomoJgYkKlk

   – Poniżej przedstawiam tekst pisany, bo może wolicie państwo sami przeczytać to opowiadanie- 

– O czym wam poczytać? – zapytała mama, rozsiadając się wygodnie w fotelu ustawionym między łóżkami dzieci.

– O Kubusiu Puchatku – zdecydowała natychmiast Ada. – Jak zaprosił Prosiaczka na piknik… – Piknik! – wykrzyknął Olek. – Zupełnie zapomniałem! Jutro jedziemy na piknik i pani prosiła, żeby każdy miał w plecaczku coś dobrego, czym mógłby poczęstować innych.

– Masz szczęście, że wczoraj upiekłam ciasteczka – uspokoiła go mama – zapakujemy je do plastikowego pudełka, dorzucimy torebkę suszonych owoców i będziesz miał się czym dzielić. A dokąd się wybieracie?

– Na łąkę. Pani powiedziała, że pojedziemy autobusem do ostatniego przystanku i kawałek przejdziemy piechotą.

– I bardzo dobrze – ucieszyła się mama. – Trochę ruchu wam się przyda.

Jazdą autobusem najbardziej zachwycony był Oskar, którego rodzice codziennie przywozili do przedszkola samochodem. Przez całą drogę gadał, śpiewał, wygłupiał się z kolegami i podjadał smakołyki, które mama spakowała mu do plecaczka.

– Dalej pójdziemy na piechotę – oświadczyła pani, gdy wysiedli na ostatnim przystanku. – Abyśmy się nie nudzili, proponuję marsz w rytmie naszych przedszkolnych przebojów. Trzy, cztery – zaczynamy: Gdzie strumyk płynie z wolna, rozsiewa zioła maj… Olek nawet nie przypuszczał, jak bardzo takie wspólne śpiewanie pomaga wędrować. Nawet się nie obejrzeli, a już byli na miejscu.

– Jak tu ślicznie… – westchnęła Zuzia. Faktycznie, rozgrzana słońcem łąka pachniała cudnie, słoneczko przyświecało, pszczoły bzyczały… Pani rozłożyła na trawie wielki koc, a na nim obrus w kratkę i papierowe talerze. – Proponuję, abyśmy wyjęli z plecaczków wszystkie smakołyki, a potem częstowali się tym, na co kto ma ochotę. Z początku niektórzy ociągali się trochę, ale kiedy Zosia poukładała na talerzach drożdżówki z makiem, Bartek orzechowe chrupki, a Zuzia pachnące jabłuszka, wszyscy po kolei opróżnili plecaczki.
– Ciekawe, że na świeżym powietrzu wszystko smakuje lepiej – pomyślał Olek, pałaszując z apetytem zwykłe słone paluszki przyniesione przez Madzię.

– A teraz możecie się pobawić – oznajmiła pani, gdy na trawie nie pozostał już żaden ślad po tygryskowej uczcie. Kasia z Oliwką natychmiast pobiegły zbierać kwiatki, z których postanowiły upleść sobie wianki. Ania, Malwina i Dominika bawiły się w zgadywanki. Konrad z Bartkiem napompowali piłkę plażową i zaczęli grać, a Olek, Adaś i Kuba położyli się na kocu i obserwowali wędrujące po niebie obłoki.

– Patrzcie, ten duży wygląda jak motyl – skojarzyło się Adasiowi.

– A ten mniejszy jak zając – zauważył Kuba. – O, jak mu się wydłużyły uszy… Trzeci obłoczek nie przypominał kształtem żadnego zwierzaka. – Ani to żaba, ani ślimak – mruczał pod nosem Olek. – Już wiem! – wykrzyknął nagle. – To jest SMOK, KTÓREGO NIE WIDAĆ, bardzo groźny i podstępny. Skrada się po cichutku, a jego obecność zdradzają lekko poruszające się trawy. Ledwo wypowiedział te słowa, łąka zafalowała gwałtownie.

– Ratunku! – wrzasnął Adaś, zrywając się na równe nogi, a Kuba, na wszelki wypadek, schował się za Olka.

– Spokojnie, to tylko wiatr… – próbowała uspokoić chłopców pani.

– Na… na pewno? – wyjąkał ciężko przestraszony Adaś.

– Oczywiście! – usłyszał.

– A ja wcale nie byłbym tego taki pewny – szepnął do Kuby Olek, nie spuszczając oczu z rozkołysanych traw.

– Rozmowa kierowana na podstawie wysłuchanego opowiadania i ilustracji w książce. Książka (s. 70–71) Rodzic zadaje pytania: − Co można robić podczas pobytu na łące? − Jakie zwierzęta można spotkać na łące?

4. Komponowanie całości z sylwet chmur. – Sylwety chmur wycięte z białego papieru – (kartkę A4 składamy na pół, jeszcze raz na pół i jeszcze raz na pół – z tego wychodzi 8 chmurek. dwie trzeba dociąć aby było 10 sylwet chmur), kartka w formacie A3, w kolorze niebieskim. Dzieci tworzą z nich na niebieskiej kartce dowolną całość (dowolny kształt). Nazywają to, co powstało.

5. Karty pracy, cz. 2, nr 48–49. Dzieci: − oglądają obrazek; mówią, co dzieje się na łące w maju, − łączą fragmenty obrazka znajdujące się na dole karty z ich miejscami na obrazku, − nazywają zwierzęta na obrazkach i dzielą ich nazwy rytmicznie (na sylaby).

6. Zajęcia umuzykalniające przy piosence „Bal na majowej łące”

https://www.youtube.com/watch?v=VL-IW-Xy0Jo

7. Praca plastyczna „Wiosenna łąka”

https://www.youtube.com/watch?v=wjpKeU9AqsY

8. Karta pracy, cz. 2, nr 50. Dzieci: − rysują po śladzie rysunku ślimaka, kolorują rysunek, − nazywają zwierzęta przedstawione na zdjęciach, naśladują ich ruchy.

ŁĄKA W MAJU

DZIEŃ 1 .

Poniedziałek 11.05.2020

Marcysia i Wojtuś na łące…

Temat: Wyprawa na łąkę.

Cele główne

• rozwijanie wrażliwości zmysłów w bezpośrednim kontakcie z przyrodą,
• poznawanie nazw kwiatów i zwierząt – mieszkańców łąki.

Cele operacyjne

Dziecko:

• ogląda, wącha kwiaty, opisuje swoje wrażenia,
• nazywa kwiaty i zwierzęta charakterystyczne dla środowiska łąki.

Proponowane zabawy i zajęcia:

1.  Rozpoznawanie i nazywanie roślin i zwierząt – mieszkańców łąki.

Przygotowujemy Książki o tematyce przyrodniczej, przedstawiające rośliny i zwierzęta – mieszkańców łąki. Dziecko  ogląda książki o tematyce przyrodniczej. Rozpoznaje i nazywa znane im rośliny i zwierzęta zamieszkujące łąkę. R. zapoznaje z nazwami tych, które są dziecku nieznane. Przekazuje podstawowe informacje na ich temat. Następnie wskazuje kolejno obrazki, pyta  o nazwę rośliny lub zwierzęcia i prosi o opisanie jej/jego wyglądu. Obrazki z kwiatami i zwierzętami łąki.

2. Wycieczka na łąkę, połączona z zabawami badawczymi.

Wybieramy się z dzieckiem na wycieczkę na łąkę(jeżeli jest to możliwe) lub zapraszamy na wycieczkę wirtualną ze skrzatem Borówką. Poniżej znajduje się link do filmiku.

https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4

Następnie przeprowadzamy  rozmowę z dzieckiem na temat oglądanego filmu i pytamy: Gdzie skrzat Borówka wyruszył po przygodę,  co to jest łąka i skąd się wzięła ,co rośnie  na łące, jakie owady możemy spotkać, czy dziecko wie co to są owady, jakie zwierzęta żyją na łące.

3. Zabawy badawcze  na łące.

Obserwowanie kwiatów na łące. Rozpoznawanie i nazywanie znanych dzieciom gatunków. PRZYGOTOWUJEMY: Lupy lub szkła powiększające. Dziecko obserwuje przez lupy i szkła powiększające rosnące na łące kwiaty. Nazywa znane gatunki. Wącha je. Opisują swoje wrażenia.

Poszukiwanie na łące stokrotki, koniczyny i złocienia.

Zdjęcia przedstawiające stokrotkę, koniczynę i złocień polny .R. wręcza dziecku zdjęcie przedstawiające stokrotkę, koniczynę lub złocień polny. Zapoznaje dziecko z ich nazwami. Zachęca do poszukiwania tych kwiatów na łące i dokładnych obserwacji.

Obserwowanie życia na łące.

Dziecko obserwuje za pomocą lupy lub szkła powiększającego zwierzęta, które żyją na łące (np.: mrówkę, biedronkę, motyla, ślimaka). Opisują ich wygląd, zauważone cechy, np. kształt i kolory muszli ślimaków, kolory skrzydeł motyli, liczbę kropek na pancerzyku biedronki. Odnajduje i wskazuje miejsca, w których poszczególnych zwierząt jest najwięcej, np. na jakim kolorze kwiatów najczęściej siadają pszczoły lub motyle, gdzie jest najwięcej ślimaków.

4. Ćwiczenia buzi i języka z dżdżownicą  Dżesiką – ćwiczenia należy powtórzyć kilka razy.

5. Słuchanie piosenki pt.: ” Bal na łące”

https://www.youtube.com/watch?v=VL-IW-Xy0Jo

6. Działalność plastyczna –„Stemplowana łąka”

Materiały:

• błękitny karton
• biała kartka – do zgniecenia
• farby
• patyczki kosmetyczne

Białą kartkę papieru składamy w kulę, moczymy ją w zielonej farbie a następnie odbijamy na niebieskiej kartce. Czekamy chwilę, że wyschnie. Na tak przygotowanej kartce stemplujemy patyczkami kwiaty mocząc je w farbie i odbijając. Im więcej kwiatów tym ładniejsza łąka. W ten sam sposób stemplujemy kilka motyli.

https://pracaplastyczna.pl/index.php/wiosna/361-stemplowana-laka

7. Dla chętnych dzieci dodatkowe karty pracy

MAJ – TYDZIEŃ II

DZIEŃ 5

PIĄTEK 08.05.2020

Maja, Marcelinka, Wojtuś i Gabryś pięknie pracują…

TEMAT: NA WSI I W MIEŚCIE

Cele główne

• poznawanie cech charakterystycznych dla wsi i dla miasta,

• rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej oraz myślenia logicznego,

• rozwijanie umiejętności pracy w zespole,

• rozwijanie wyobraźni i sprawności manualnej.
Cele operacyjne Dziecko:

• wymienia cechy charakterystyczne dla krajobrazu wiejskiego i dla krajobrazu miejskiego,

• segreguje obrazki według ustalonego kryterium,

• współpracuje z innymi dla osiągnięcia wyznaczonego celu,

• wykonuje makietę wsi lub miasta, rysuje, dokłada i przykleja elementy. Przebieg dnia I

1. Wycinanie obrazków z gazet i czasopism. Przygotowanie pomocy do zajęć. Prasa lokalna i regionalna, 2 koperty, dla każdego dziecka nożyczki. Dzieci przeglądają zgromadzone gazety i czasopisma. Zwracają uwagę na zdjęcia. Dowiadują się, co jest na nich przedstawione (np. instytucje użyteczności publicznej, miejsca i osoby). Swobodnie wypowiadają się na temat zdjęć. Następnie wycinają zdjęcia przedstawiające miasto i wieś, grupują je i wkładają do kopert.

2. Oglądanie zdjęć przedstawiających krajobraz wiejski i krajobraz miejski.

(zdjęcia przedstawiające krajobraz wiejski i krajobraz miejski, 2 białe kartki z naciętymi oknami – dużymi i małymi, w kształcie figur geometrycznych – kwadratów, kół i prostokątów).

Rodzic układa przed dziećmi zdjęcia przedstawiające krajobraz miejski i krajobraz wiejski. Zakrywa zdjęcia białą kartką, w której wcześniej naciął różnej wielkości okienka w kształcie figur geometrycznych. Dziecko wskazuje figurę, którą chciałoby, aby R. odsłonił – dziecko nazywa figurę i określa jej wielkość, odgaduje, czy na obrazku przedstawione jest miasto, czy wieś. Po odsłonięciu wszystkich okienek R. zdejmuje kartki. Dzieci wypowiadają się na temat miejsca, które najbardziej im się podoba. Próbują uzasadnić swój wybór.

3. Poznajemy wieś, poznajemy miasto – zabawa dydaktyczna.

https://www.dailymotion.com/video/x2zbn9b

Rozwiązanie zagadki słuchowej. Rodzic pyta dzieci: Dla jakich miejscowości są charakterystyczne te odgłosy? Chętne dzieci wypowiadają się, odgadują, że chodzi o wieś i o miasto.

4. Karta pracy, cz. 2, nr 42. Dzieci: − oglądają zdjęcia na kartach, − mówią, co na nich widać.

5. Ekspresja słowna – co kojarzy się dzieciom ze wsią i co kojarzy im się z miastem. np: – Ze wsią kojarzy mi się traktor. – Z miastem kojarzy mi się wysoki blok….

6. Zabawa dydaktyczna Co jest na wsi? Co jest w mieście?  2 duże koperty z obrazkami pociętymi na elementy: w jednej są obrazki przedstawiające elementy charakterystyczne dla wsi, np.: traktor, pole, bażanty, a w drugiej dla miasta, np.: wieżowiec, zoo, tramwaj; kartoniki, klej, napisy: wioska, miasto.  Złożone elementy przenoszą na kartoniki, podklejają i zostawiają na podłodze. R. zaprasza dzieci do zwiedzania. Pyta, jakie miejsce przedstawiają obrazki ułożone po prawej i jakie po lewej stronie . Zwraca uwagę na konkretne obrazki, prosi o nazwanie tego, co jest na nich przedstawione. Eksponuje napisy do czytania całościowego: wioska, miasto. Prosi by dziecko przyporządkowało napis do odpowiednich grup obrazków. Na koniec dziecko ponownie nazywa wszystkie obrazki, dzieląc ich nazwy na sylaby.

7. Karta pracy, cz. 2, nr 42.  Dzieci: − kolorują ramki zdjęć przedstawiających to, co kojarzy się z wsią, na zielono, a ramki zdjęć przedstawiających to, co kojarzy się z miastem, na niebiesko, − kończą rysować autobusy według wzoru. − Kolorują rysunki.

8. Zielona wieś, kolorowe miasto – zajęcia plastyczne (makieta).

Wykonanie makiet. Wyprawka, karta A, obrazki wykorzystywane w ciągu dnia, 2 sztywne duże kartony, klej, kredki, słoma, siano, domy zbudowane z klocków.
Dzieci: − wypychają z karty pracy stajnię, 2 konie, blok, traktor, auto, skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną, − ustawiają odpowiednio na planszy niebieskiej elementy związane z miastem, na planszy zielonej – związane ze wsią, − doklejają na odpowiednich planszach obrazki wykorzystywane w zajęciach, − kredkami dorysowują np. drogi, słońce, chmury, drzewa, − na koniec układają na makietach inne elementy, np.; słomę, siano, domy zbudowane z klocków. Podczas pracy Rodzic rozmawia z dzieckiem o tym, co właśnie wykonuje. – Omówienie wykonanych prac.

Dzień 4

Czwartek 07.05.2020r.

Marcelinka, Lilianka, Asia i Gabryś dzielnie pracują.

Temat:  Budynki w mojej miejscowości

 Cele główne

• zwracanie uwagi na architekturę miejscowości zamieszkania,
• rozwijanie umiejętności matematycznych,
• rozwijanie spostrzegawczości i percepcji słuchowej,
• rozwijanie sprawności ruchowej.

Cele operacyjne

Dziecko:

• wypowiada się na temat budynków znajdujących się w miejscowości jego zamieszkania,
• układa i nazywa wybrane figury (koło, trójkąt),
• słucha uważnie poleceń R,
• prawidłowo wykonuje ćwiczenia ruchowe.

 1. Zabawa ruchowa : Duży i mały skok

 2. Swobodne rozmowy na temat różnorodności domów.

Książki dotyczące budownictwa. R. podczas oglądania książki, prowadzi z dzieckiem swobodne rozmowy. Zwraca uwagę na różnorodność zabudowy. Wymienia rodzaje domów, np.: domy drewniane, domy murowane jednorodzinne, bloki, wieżowce.

3. Wycinanie figur geometrycznych.

Przygotowujemy:  nożyczki, kontury małych i dużych: kwadratów, prostokątów (narysowane na kolorowych kartonach). Dziecko wycina figury geometryczne. Następnie segreguje je do kopert.

4, Zabawa w formie opowieści ruchowej – Spacer po okolicy

Przygotowujemy: pocztówki lub zdjęcia przedstawiające miejscowość zamieszkania dziecka z wyraźnie widocznymi budynkami.  R. umieszcza zdjęcia w różnych miejscach pokoju. Występuje     w roli przewodnika. Zabiera dziecko na wycieczkę po ich miejscowości. Następnie przewodnik podaje nazwy ulic, którymi jadą, opowiada o mijanych budynkach, zabytkach, miejscach użyteczności publicznej, sklepach, opisuje kolory elewacji budynków, określa wysokość budynków, zwraca uwagę na wielkość okien. Dziecko ogląda wskazywane przez R. pocztówki lub zdjęcia.

5. Zabawa twórcza Dom.

Przygotowujemy: Papierowe kolorowe figury geometryczne: duży prostokąt, mały prostokąt, 2 małe kwadraty, duży trójkąt.

R. rozkłada na dywanie papierowe figury geometryczne. Prosi dziecko, aby opisało i przeliczyło figury, a następnie zastanowiło się, jak je ułożyć, aby powstał dom. Dziecko wspólnie z R. układa   na  dużym prostokącie 1 mały prostokąt (drzwi), 2 małe kwadraty (okna); trójkąt (dach) układa na dużym prostokącie. Ułożone figury można nakleić na kartce i dorysować  kredkami to co znajduje się w pobliżu domu.

6.  Dom niski i dom wysoki.

Przygotowujemy : 2 pudełka różniące się wysokością, z naklejonymi w miejscach drzwi i okien małymi i dużymi figurami geometrycznymi (prostokątami i kwadratami). R. ustawia przed dzieckiem 2 pudełka – domy. Wskazuje dom niski i dom wysoki. Pyta dziecko, który dom jest według nich charakterystyczny dla wsi, a który dla miasta, jakie budynki znajdują się w ich miejscowości zamieszkania: niskie czy wysokie. Następnie dziecko z pomocą R. opisuje  wygląd budynków. Wskazuje, który budynek ma małe okna, a który – duże. Przelicza okna i drzwi w każdym domu, posługując się liczebnikami głównymi w zakresie 5 i więcej.

7. Budowanie domów– układanie figur wg instrukcji

Białe kartony formatu A3, wycięte z kolorowego papieru małe i duże: kwadraty, prostokąty, klej.

. Przed dzieckiem leży kartka formatu A3. R. zaprasza dziecko do zabawy w budowanie domów.

Układanie figur według instrukcji.

R . prosi dziecko o wybudowanie niskiego domu. Mówi:

−− Wybuduj niski dom, który ma dwoje drzwi i trzy okna.

Dziecko układa karton w pozycji poziomej i na nim odpowiednio 2 małe prostokąty i 3 małe kwadraty. R. sprawdza wykonanie zadania, po czym dziecko  zdejmuje figury z kartonu. Następnie R. prosi  dziecko o wybudowanie wysokiego domu. Mówi:

−− Wybuduj wysoki dom, który ma jedne duże drzwi oraz dwa duże okna.

Dziecko  układa kartkę w pozycji pionowej i na niej odpowiednio 1 duży prostokąt i 2 duże kwadraty. R. sprawdza wykonanie zadania, po czym dziecko zdejmuje figury z kartonu.

• Układanie figur według własnego pomysłu.

Dziecko samodzielnie buduje dom według własnego pomysłu – układa na kartonie małe figury i duże figury. Po wykonaniu zadania przykleja figury na kartonie. Dziecko opisuje swoje budynki – mówi, jaki dom zbudowało i jakich figur użyło.

8. Rysujemy samodzielnie- DOM.

Przed rozpoczęciem rysowania proponuję pooglądać krótki filmik instruktażowy a następnie zaproponować dziecku samodzielne rysowanie domu z pamięci.  Ciekawe komu się uda? Prosimy   o zdjęcia rysunków.

https://www.youtube.com/watch?v=hIlx6P-sppY

Dla chętnych dodatkowe Karty pracy

ŚRODA 06.05.2020

Maja, Lilianka i Asia przy pracy…

TEMAT: „POZDROWIENIA Z POLSKI”

Cele główne

• utrwalanie wiadomości na temat Polski,

• rozwijanie spostrzegawczości i logicznego myślenia,

• rozwijanie sprawności ruchowej,

• zachęcanie do dbałości o odpowiednią postawę.

Cele operacyjne Dziecko:

• dzieli się z innymi dziećmi wiadomościami na temat Polski,

• prawidłowo odpowiada na pytania i rozwiązuje zadania,

• aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych,

• przyjmuje podczas ćwiczeń odpowiednią postawę.

1. Dla podsumowania wiedzy o Polsce proponuję obejrzeć krótki film:

https://www.youtube.com/watch?v=20_HspeIrEA&t=1s

2. Rozpoznawanie charakterystycznych miejsc przedstawionych na pocztówkach i zdjęciach. Grupowanie pocztówek, zdjęć, według dowolnego kryterium.  Rodzic pokazuje pocztówki przedstawiające różne miejsca w Polsce (np.: morze, las, góry). Dzieci wspólnie zastanawiają się, co one przedstawiają. Wymieniają charakterystyczne elementy krajobrazu. Następnie grupują pocztówki według samodzielnie wybranego kryterium. Uzasadniają swój wybór.
Jeśli dzieci będą miały problem z wyborem kryterium, R. pomaga im, proponując, aby pogrupowały pocztówki według tego, co jest na nich przedstawione, a więc np. las, morze, góry.

3. Swobodne rozmowy na temat zwyczaju wysyłania pocztówek. Przygotowanie pocztówki do wysłania. Pocztówki z różnych miejsc w Polsce (można wykorzystać te z poprzedniego ćwiczenia), z zapisanymi na nich pozdrowieniami. R.  układa na stole pocztówki. Pyta dzieci, kto otrzymał kiedyś taką lub podobną pocztówkę oraz co było na niej napisane. Wymienia poszczególne czynności, jakie musi wykonać nadawca, czyli osoba wysyłająca pocztówkę, aby dotarła ona do odpowiedniej osoby oraz jaką drogę musi przejść aby dotarła do adresata. Następnie czyta tekst pozdrowień umieszczonych na pocztówce i proponuje, aby wysłać pocztówkę np. do kolegi, koleżanki, babci lub cioci. Rodzic zapisuje wypowiedziane przez dzieci pozdrowienia na kartce. Następnie adresuje kopertę, i nakleja znaczek.

4. Od Bałtyku do Tatr – quiz wiedzy o Polsce. (potrzebne będą kółeczka z buziami uśmiechniętymi i smutnymi – za dobrą odpowiedź dziecko dostaje buźkę uśmiechniętą, a za złą buźkę smutną). Zapoznanie z zasadami konkursu – Rodzic przyznaje punkty czyli buźki za każdą dobrą odpowiedź.

Zadanie 1. (do zgarnięcia 3 buźki)

Rodzic czyta zagadki: 

– Biały i czerwony kolor ma. Każdy Polak dobrze ją zna. (flaga)

– Gdy znaleźć chcesz jakieś miejsce lub w podróż się długą wybierasz, spoglądasz na nią uważnie lub ją ze sobą zabierasz. (mapa)

– Najdłuższa rzeka, co przez Polskę płynie, Warszawy i Krakowa, płynąc, nie ominie. (Wisła)
Jaki to znak: w czerwonym polu biały ptak? (godło Polski)

Zadanie 2. (ile prawidłowo ułożonych obrazków tyle uśmiechniętych buziek)

Zdjęcia charakterystycznych miejsc w Polsce, pocięte na kilka części zapakowane w koperty – tzw. puzzle). Dzieci składają zdjęcie w całość i odgadują, co ono przedstawia. 

Zadanie 3. (za każdą dobrą odpowiedź uśmiechnięta buźka). Rodzic czyta zdanie – dzieci odpowiadają TAK, jeżeli zdanie jest prawdziwe i NIE, jeżeli zdanie jest nieprawdziwe. 

 – Godłem Polski jest czerwony orzeł w złotej koronie na białym tle.

– Stolicą Polski jest Zakopane.

– Syrenka warszawska trzyma w ręce kwiaty.

– Najsmaczniejsze pierniki są w Toruniu.

Zadanie 4. (za każdą dobrą odpowiedź buźka)

Karteczki z zapisanymi na nich niedokończonymi zdaniami i propozycjami ich zakończenia. Rodzic odczytuje zapis z karteczki.

− Co wieszamy w majowe święta? (Ładne dekoracje, kolorowe łańcuchy, flagi).

− Kto uwolnił Syrenkę? (Staszek, Szymon, Mateusz).

− Jak nazywa się obecna stolica Polski? (Gniezno, Warszawa, Kraków).

− Jak nazywa się najdłuższa rzeka w Polsce? (Odra, Wisła, Warta).

• Zakończenie quizu. Ogłoszenie wyników. Rodzic wspólnie z dziećmi liczy zdobyte punkty. 

5.  Wysłanie pocztówki z pozdrowieniami. (Spacer w bliskiej okolicy) Rodzic pokazuje dzieciom wcześniej przygotowaną do wysłania pocztówkę z pozdrowieniami. Pyta dzieci, gdzie w pobliżu widziały skrzynkę pocztową. Przypomina o zasadach bezpieczeństwa obowiązujących podczas spaceru. Zwraca uwagę na wygląd skrzynki pocztowej.

5. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą: (można wybrać jedno z proponowanych ćwiczeń lub oczywiście jak najwięcej)

https://www.youtube.com/watch?v=J3WqxZfgxvw

6. Karta pracy, cz. 2, nr 47. Dzieci: − odszukują na dużym zdjęciu przedstawiającym Wawel umieszczone pod nim fragmenty.

7. Utrwalenie piosenki  – Śpiewające Brzdące – Poleczka – Piosenki dla dzieci

https://www.youtube.com/watch?v=wYSzeb6jrTM

Dzień 2

Wtorek 05.05.2020r.

Prace Lilianki, Majeczki, Marcysi i Gabrysia.

Temat: Poznajemy Warszawę

 Cele główne

• zapoznanie z legendą o Syrence,
• poznawanie charakterystycznych miejsc znajdujących się w Warszawie,
• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne

Dziecko:

• w skupieniu słucha legendy opowiadanej przez R., opisuje herb Warszawy,
• wymienia charakterystyczne miejsca znajdujące się w Warszawie,
• wykonuje pracę plastyczną.

 PROPONOWANE ZAJĘCIA

 1. Zabawa ruchowa przy piosence: „Najpierw skłon”

 https://www.youtube.com/watch?v=FZ3pj_ZkldQ

 2. Zabawa dydaktyczna –Zwiedzamy Warszawę z Syrenką.

Przygotowujemy cztery zdjęcia przedstawiające charakterystyczne dla Warszawy obiekty: pomnik Syrenki, Stadion Narodowy, Stare Miasto, Łazienki. 

Wprowadzenie.

Wyjaśnienie pojęcia stolica. Zapoznanie z herbem Warszawy. R. wyjaśnia dziecku znaczenie słów: stolica, herb. Pokazuje Warszawę na mapie Polski. Zapoznaje z herbem Warszawy. Prosi, aby dziecko  opisało  jego wygląd.

Herb Warszawy to umieszczona na czerwonym polu postać kobiety z długim, rybim ogonem – Syrena. W lewej ręce trzyma tarczę, a w prawej ręce wzniesiony do góry miecz. Nad postacią Syreny znajduje się złota korona, która symbolizuje zwycięstwo. Syrena pilnuje bezpieczeństwa mieszkańców stolicy. Tarcza i miecz jej w tym pomagają.

3. Słuchanie legendy o Syrence warszawskiej (opracowanie redakcyjne legendy Artura Oppmana

Syrenka).

Rozmawiali z sobą dwaj rybacy znad Wisły w owych zamierzchłych czasach, gdy na miejscu

dzisiejszej Warszawy leżała niewielka rybacka osada, otoczona gęstymi lasami.

– A widzieliście ją, tę Syrenę, Szymonie?

– Widzieć nie widziałem, Mateuszu, ale słyszałem, jak śpiewa.

– Jak tylko słoneczko ma się ku zachodowi i czerwienią pomaluje Wisełkę, zaraz jej piosenka

się rozlega.

– Warto by ją wypatrzeć, zobaczyć.

– Jeśli nas ujrzy – umknie i skryje się w wodzie.

– Najlepiej zapytać o to ojca Barnabę, pustelnika. To człowiek mądry i pobożny; on powie

i nauczy, co czynić nam należy.

Udali się do pustelnika Barnaby i opowiedzieli mu o Syrenich śpiewach, które słyszą wieczorami.

Ojciec Barnaba zadumał się na długą chwilę, a obaj rybacy czekali w skupieniu, aż namyśli

się, co poradzić.

– Więc trzeba tak zrobić: w pełnię miesiąca wybierzemy się we trzech do źródełka; na ubrania

przyczepimy gałęzi świeżo zerwanych, żeby Syrena człowieka nie poczuła, bo się nie pokaże;

zaczaimy się przy samym źródle, a gdy wyjdzie i śpiewać zacznie, wtedy zarzucimy na nią sznur,

zwiążemy i miłościwemu księciu na Czersku zawieziemy w darze. Niech ją na zamku trzyma

i niech mu wyśpiewuje.

Była piękna, pogodna noc. Ale w lesie nie wszyscy spali. Zza brzóz i wierzb stojących nad

potokiem widać było trzy skulone postacie. Przycupnęły one wśród krzaków gęstych i patrzyły

w wodę potoku, mieniącą się srebrzyście od blasków księżyca. Byli to dwaj rybacy, Szymon

i Mateusz, i pustelnik, ojciec Barnaba.

Nagle z wody wynurzyła się przecudna postać. Miała długie kruczoczarne włosy, szafirowe

oczy. Przyglądającym się jej rybakom aż serca zamarły ze wzruszenia.

Syrena chwilę trwała w milczeniu, zapatrzona w niebo i w gwiazdy – i oto w ciszy tej czarownej

nocy zadźwięczał piękny śpiew. Wtem z krzaków, cicho, bez szelestu, wyskoczyły owe trzy

postacie i rzuciły się na Syrenę. Rybacy z ojcem Barnabą skrępowali i wyciągnęli Syrenę z wody.

Szamotała się nieszczęsna, ludzkim głosem ich prosiła o uwolnienie. Głos ten wzruszyć ich

nie mógł, gdyż, wedle rady ojca Barnaby, uszy mieli woskiem szczelnie zatkane.

– Zamkniemy Syrenę w oborze, a pilnować jej będzie pastuszek Staszek. Skoro świt zawieziemy

ją do księcia.

Staszek został sam na sam z Syreną, siadł naprzeciwko i tak, jak mu rozkazali, patrzył w nią

bacznie i oczu z niej nie spuszczał. Nagle Syrena spojrzała na Staszka swymi czarodziejskimi

oczami i zaśpiewała. Staszek był na wpół przytomny. Jak żyje, nie słyszał nic podobnego. Śpiew

syreny grał na jego sercu tak, jak gra wiosna na sercu każdego człowieka.

A Syrena nagle spojrzała wprost w oczy Staszka i rzekła:

– Rozwiąż mnie!

Nie zawahał się ani na chwilę.

– Otwórz wrota i chodź za mną.

Usłuchał. Otworzył wrota i czekał, co się stanie.

Nie czekał długo. Syrena uniosła się ze słomy, na której leżała, i skacząc na swoim rybim ogonie, przeszła przez wrota i skierowała się w stronę Wisły. Szła i śpiewała. A Staszek, jak urzeczony,

szedł za nią, szedł za nią, bez woli, bez myśli.

A gdy już była tuż-tuż nad brzegiem Wisły, odwróciła się, spojrzała ku wiosce i zawołała na

głos cały:

– Śpiewałam wam, ludzie prości, ludzie serca cichego i dobrego, ale na rozkaz śpiewać nie

chcę i nie będę. Wolę skryć się na wieki w falach wiślanych, wolę zniknąć sprzed waszych oczu

i tylko szumem rzeki do was przemawiać. A gdy przyjdą czasy ciężkie i twarde, czasy, o których

nie śni się ani wam, ani dzieciom i wnukom dzieci waszych śnić się jeszcze nie będzie, wtedy,

w lata krzywdy i klęski, szum fal wiślanych śpiewać będzie potomkom waszym o nadziei, o sile,

o zwycięstwie.

Tymczasem pędem od wioski lecą ku brzegowi obaj rybacy i pustelnik stary i krzyczą:

– Nie puszczaj!

A Syrena, chlup, do wody, a za nią w te pędy Staszek. I zniknął.

Minęły lata i wieki. Na miejscu wioski powstało bogate i warowne miasto. A miasto to, później

stolica, na pamiątkę dziwnej przygody z Syreną, wzięło ją za godło swoje, i godło to po dzień

dzisiejszy widnieje na ratuszu Warszawy.

 Rozmowa na podstawie usłyszanej legendy.

−− Jak wyglądała Syrenka?

−− Dlaczego rybacy chcieli ją schwytać?

−− Kto uwolnił Syrenkę?

−− Co obiecała Syrenka warszawiakom?

4. Zabawa ruchowo-dydaktyczna Wycieczka z Syrenką.

Przygotowujemy zdjęcia przedstawiające:, Stare Miasto w Warszawie, Łazienki, Stadion Narodowy, Grób Nieznanego Żołnierza. Zapraszamy dziecko  na wycieczkę po Warszawie. R. opowiada dziecku o miejscach widocznych na zdjęciach.

Stare Miasto to najstarsza część Warszawy. Znajdują się tu piękne, kolorowe, stare kamienice. W czasie wojny Stare Miasto zostało całkowicie zburzone. Polacy jednak odbudowali je, starając się zachować dawny wygląd.

Łazienki Królewskie to bardzo duży park. Można tutaj zobaczyć piękne budowle, np. Pałac na Wyspie, i przespacerować się ścieżkami wśród drzew, krzewów i kwiatów.

Stadion Narodowy został zbudowany niedawno, na Mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Znajduje się nad Wisłą. Krzesełka na stadionie mają kolor biało-czerwony.

Pałac Kultury i Nauki  Najwyższy budynek w Polsce, ma 44 piętra. Jego wysokość to 237 m. Znajduje się na Placu Defilad.

Grób Nieznanego Żołnierza  Pomnik znajduje się w Warszawie na placu marszałka Józefa Piłsudskiego. Ideą warszawskiego Grobu Nieznanego Żołnierza jest oddanie należnego hołdu wszystkim, którzy poświęcili życie w walce za Ojczyznę. Grób symbolizuje największe bohaterstwo     i poświęcenie.

Pałac Prezydencki w Warszawie.  Zabytkowy pałac w Śródmieściu Warszawy przy ul. Krakowskie Przedmieście. Od 1994 oficjalna siedziba Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Pałac Prezydencki jest największym pałacem w Warszawie.

 5. Działalność plastyczna- Warszawska syrenka

Przygotowujemy następujące  materiały:

• kartka papieru z nadrukowaną syrenką
• cielista i niebieska kredka
• srebrny papier kolorowy
• żółta bibuła
• folia aluminiowa
• klej ( w sztyfcie)

Cielistym kolorem wypełniamy twarz i rękę syrenki. Ze srebrnego papieru kolorowego wycinamy kółeczka o średnicy około 2 cm. Z żółtej bibuły odcinamy 4 kawałki o szerokości 5mm, które tniemy na paski ok. 10 cm. Z folii aluminiowej wycinamy duże koło (większe niż tarcza syrenki) oraz prostokąt, z którego formujemy grot miecza i rękojeść. Grot i rękojeść przyklejamy.  Z dużego koła z folii aluminiowej formujemy poprzez zgniatanie krążek wielkości  tarczy i przyklejamy. Do głowy przyklejamy paski żółtej bibuły. Ogon syrenki wyklejamy od końca srebrnymi kółkami w taki sposób aby jedno zachodziło za drugie. Na koniec kredkami woskowymi wykonujemy tło.

http://praceplastyczne.pl/symbole-narodowe/6-syrenka-warszawska

6. W wolnych chwilach możemy dziecku zaproponować ćwiczenia oddechowe i artykulacyjne. Poniżej zamieszczam link

https://www.youtube.com/watch?v=Lod1r88h61I

7. Zapraszam dzieci do pooglądania legend warszawskich : „ZŁOTA KACZKA” i „WARS I SAWA”.

https://www.youtube.com/watch?v=mmRzBf_2Hsc&t=491s

https://www.youtube.com/watch?v=WFOCPSWVVvE

Praca Wojtusia, Lilianki i Marcysi. Brawo dzieciaki!!!

PONIEDZIAŁEK 04.05.2020

TEMAT: „Z BIEGIEM WISŁY”

Cele główne:

•  rozwijanie umiejętności liczenia,
•  utrwalanie umiejętności klasyfikowania według wybranej cechy,
• rozwijanie sprawności ruchowej,
• rozwijanie inwencji twórcze
•  zachęcanie do dbałości o odpowiednią postawę.
• Cele operacyjne Dziecko:
• liczy sylwety owieczek,
• segreguje sylwety pierników według kształtu,
• aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych,
• potrafi lepić z plasteliny i rysować na określony temat
•  przyjmuje podczas ćwiczeń odpowiednią postawę.Przebieg dnia:

1. Zabawa na dobry początek:  Odtwarzanie rytmów: (potrzebne będą klocki)  -Dzieci siedzą, Rodzic klaszcze w dłonie, np. dwa razy wolno, trzy razy szybko. W tym tempie wypowiada słowa: -„Polska to nasz kraj” – „Płynie Wisła ,płynie”. Następnie je powtarza, jednocześnie klaszcząc w dłonie. Dzieci biorą z pojemnika po jednym klocku. Wypowiadają te same słowa, w takim samym tempie, jednocześnie uderzając klockiem o podłogę. Kiedy dzieci opanują już tę umiejętność, Rodzic zmienia rytm wypowiadanych słów, a dzieci go naśladują.

2. Wprowadzenie do dzisiejszego tematu : wysłuchanie piosenki pt: „Wytrysła Wisła” . Oraz zapraszam do wysłuchania legendy o powstaniu Wisły.

https://www.youtube.com/watch?v=Ezhz9C6hej0

Legenda o powstaniu Wisły:

https://www.youtube.com/watch?v=hTty9Ob73Dg

Rodzic zadaje pytania – Co to jest Wisła? Co dzieci zapamiętały z wysłuchanej legendy? odpowiedzcie na trzy zagadki:

Spod góry Baraniej wytrysła,
płynie przez Kraków, to …

Szeroko płynie po naszej krainie.
Pozdrawia Kraków i Warszawę w biegu, to nasza Królowa Rzek ….

Z Karpat szybko na dół zbiega,
pod Warszawą płynie
i przez Toruń mknie do Gdańska,
aż w Bałtyku zginie…

3. Podróż po Polsce 

Zapoznanie z biegiem Wisły. Rodzic pokazuje mapę Polski. Pokazuje w jaki sposób zaznaczone są na niej rzeki. Pyta: Jak nazywa się najdłuższa rzeka, która przepływa przez Polskę? Pokazuje na mapie Wisłę, wyjaśniając jednocześnie, że Wisła wypływa z gór i wpada do morza. Zaprasza dzieci na wycieczkę z biegiem Wisły. Dzieci siadają  i odpychając się rękami z jednej i z drugiej strony, płyną łódką z biegiem Wisły.

– W górach. Liczenie owiec na pastwisku i porównywanie ich liczby. Wycięte z białego papieru koła (lub kształty chmurek), które zastąpią owieczki – 10 sztuk dla Rodzica, zielona krepina (pastwisko) oraz po 5 klocków dla każdego dziecka.

Rodzic informuje, że dzieci dotarły do pierwszego celu podróży, czyli do Zakopanego. Pokazuje tę miejscowość na mapie. Mieszkają tutaj górale, którzy pasą owieczki. Układa na dywanie dwa zielone kawałki krepiny – pastwiska. Umieszcza na nich dowolną liczbę wyciętych z białego papieru kół (lub chmurek) – owieczek (maksymalnie pięć na jednym pastwisku). Rozdaje dzieciom po pięć klocków. Dzieci liczą owieczki na wskazanym przez Rodzica pastwisku, pokazują liczbę na palcach, a następnie układają przed sobą tyle samo klocków – owieczek. R. prosi, aby dzieci porównały liczbę owieczek na jednym i na drugim pastwisku i powiedziały, czy jest ich tyle samo, czy mniej, czy więcej. – Dzieci płyną łódką w dalszą podróż…

– W Warszawie. Budowanie domów z klocków. Liczenie pięter. Klocki, kartoniki z narysowanymi domami (od jednopiętrowego do mającego 5 pięter).

Rodzic informuje, że dzieci dotarły do drugiego celu podróży – stolicy Polski, Warszawy (pokazuje na mapie). Płynąc łódką, dzieci widzą budynki różnej wysokości. R. umieszcza na tablicy kolejno kartoniki, na których są narysowane domy z różną liczbą pięter (od 1 do 5). Przed dziećmi ustawia pojemnik z klockami. Dzieci biorą odpowiednią liczbę klocków i układają z nich domy o takiej samej wysokości (mogą postawić klocek na klocku lub położyć klocki na dywanie jeden nad drugim). Nie burzą domów, tylko układają jeden obok drugiego. Wskazują wysoki dom i niski dom. Po zakończeniu zadania odkładają klocki na miejsce i płyną dalej…

– W Toruniu. Segregowanie wyciętych z papieru pierników według kształtów. Wycięte z brązowego papieru sylwety pierników w trzech kształtach,(np: koło, kwadrat, prostokąt) trzy obręcze.

Rodzic informuje, że dzieci dotarły do trzeciego celu podróży, jakim jest Toruń – miasto słynące z bardzo smacznych pierników. Pokazuje miejscowość na mapie. Układa na dywanie trzy obręcze, a obok nich wycięte z papieru sylwety pierników różniące się kształtem. Prosi, aby dzieci pomogły w ich porządkowaniu. Dzieci umieszczają sylwety pierników w odpowiednich obręczach. Następnie kontynuują podróż łódką…

– W Gdańsku. Liczenie statków na morzu. Niebieska krepina, półkola wycięte z papieru kolorowego (symbolizujące statki), mapa Polski.

Rodzic informuje, że dzieci dotarły do ostatniego celu podróży, a mianowicie do leżącego nad morzem miasta Gdańsk (pokazuje na mapie). Rozkłada niebieską krepinę – morze. Po morzu pływają statki. Dzieci liczą, ile statków pływa po morzu. R. kładzie 5 statków i mówi, że 2 odpłynęły (chowa je), a dzieci odpowiadają, ile statków pozostało itd.

4. Zajęcia plastyczne: Wyklejanie plasteliną. Dorysowywanie elementów obrazka według własnego pomysłu.

Dla każdego dziecka: niebieska plastelina, kredki, biała kartka z korytem rzeki Wisły narysowanym ołówkiem oraz konturem mapy Polski. Dzieci wypełniają niebieską plasteliną koryto rzeki Wisły Następnie według własnego pomysłu dorysowują kredkami elementy mapy Polski, lub np: (Kraków – Smok Wawelski, Warszawa – Syrenka Warszawska, Toruń – pierniki, Gdańsk – statki).

MAJ – TYDZIEŃ I

Dzień 4

Czwartek 30.04.2020

Asia, Marcysia i Gabryś dzielnie pracują.

Temat: Symbole narodowe       

 Cele główne

• rozwijanie koncentracji uwagi i pamięci,
• utrwalanie nazw i wyglądu symboli narodowych,
• rozwijanie zdolności muzycznych poprzez słuchanie muzyki i śpiew,
• rozwijanie umiejętności poruszania się przy muzyce.

Cele operacyjne

Dziecko:

• zapamiętuje wiersz i recytuje go indywidualnie
• wymienia symbole narodowe i opisuje ich wygląd,
• śpiewa rytmicznie piosenkę,
• łączy śpiew z ruchem.

Proponowane zajęcia

1. Oglądanie bajki pt. „Gniazdo białego orła”

https://www.youtube.com/watch?v=yMWBZkLlaa0

Krótka rozmowa na temat treści oglądanej bajki.

2. Nauka na pamięć wiersza Iwony Fabiszewskiej- Moja Ojczyzna.

Słuchanie wiersza.

1. recytuje wiersz Iwony Fabiszewskiej Moja Ojczyzna.

Kocham moją ojczyznę,

bo jestem Polakiem.

Kocham Orła Białego,

bo jest Polski znakiem.

Kocham barwy ojczyste:

te biało-czerwone.

Kocham góry i niziny,

każdą Polski stronę.

Rozmowa na temat wiersza.

Pluszowe zabawki, mapa Polski. R. pyta:

−− Jak nazywa się nasza ojczyzna?

−− Co to znaczy być Polakiem?

−− Dlaczego kochamy orła białego?

−− Jak wygląda nasze godło?

Pokazujemy dziecku mapę Polski. Obrysowujemy  palcem jej granice. Mówimy, że to wszystko, co znajduje się między granicami, to jest Polska. Następnie prosimy, aby dziecko wybrało sobie jedną pluszową zabawkę. Mówi: Przytulmy pluszowe zabawki tak mocno, jak mocno kochamy naszą ojczyznę. Powtórzcie pierwszy fragment wiersza, po cichu, pluszowej zabawce do jednego ucha.

Nauka wiersza na pamięć. R. pyta:

−− Jakie są nasze barwy ojczyste?

−− Jakie polskie symbole mają kolor biało-czerwony?

−− Teraz spróbujmy powiedzieć naszemu pluszowemu przyjacielowi cały wiersz. Posadźmy go przed sobą, aby dobrze słyszał. Dziecko recytują wiersz. R. pyta:

−− Czy potrafisz powiedzieć już cały  wiersz?

Dziecko recytuje  wiersz indywidualnie.

 3. Zagadka muzyczna : R. włącza dziecku fragment Hymnu Narodowego i prosi dziecko o wsłuchanie się i rozpoznanie utworu. Przypominamy dziecku o zachowaniu odpowiedniej postawy i o okolicznościach w jakich śpiewany jest hymn. Poniżej link

https://www.youtube.com/watch?v=ZmtDrBRgxmo

4. Działanie dziecka w Kartach pracy, cz. 2, nr 47- możemy wydrukować dziecku karty pracy ze str.  47, odczytać  polecenie i zaproponować uzupełnienie. Poniżej link do k.pr.

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-kp-2/mobile/index.html#p=47

 5. Flaga – ćwiczenie oddechowe.

Przygotowujemy razem z dzieckiem flagę z bibuły karbowanej przymocowanej do patyczka. Dziecko nabiera powietrze nosem, następnie powoli wypuszczają je ustami, wprawiając w ruch swoje flagi.

 6. Słuchanie piosenki pt. „Nasza flaga”

 https://www.youtube.com/watch?v=AMi7DWaQsVk

Chętne dzieci mogą nauczyć się śpiewać w/w piosenkę.

7.Działalność plastyczna :dziecko może wykonać wybrane przez siebie symbole narodowe: godło lub flagę Polski dowolną techniką czyli rysowanie, malowanie, wydzieranka z kolorowego papieru itd.

ŚRODA 29.04.2020

Piękne prace Lilianki, Marcysi i Maksia.

TEMAT: MOJA OJCZYZNA – MAJOWE ŚWIĘTO

Cele główne

• kształtowanie poczucia przynależności narodowej,

• poznawanie tradycji związanych z obchodzeniem świąt państwowych,

• tworzenie prac plastycznych różnymi technikami,

• rozwijanie sprawności manualnej.

Cele operacyjne Dziecko:

• wymienia barwy na fladze Polski,

• wie, że flagi wywieszane są podczas świąt państwowych,

• poznaje nową technikę plastyczną,

• rysuje kredą na papierze ściernym.

1. Zabawa na powitanie. Rodzic. wita dzieci, wypowiadając słowa powitania sylabami i jednocześnie wykonując określone ruchy: Dzień – klaszcze nad głową, do – uderza rękami o uda, bry – klaszcze w dłonie przed sobą, dzie – uderza dłońmi o podłogę przed sobą, ci – klaszcze w dłonie. Dzieci odpowiadają w ten sam sposób, ale zamiast słowa dzieci, wypowiadają słowo pa – ni, ma – mumś…

2. Proszę wysłuchać krótkiego filmu edukacyjnego „Symbole Polski”

https://www.youtube.com/watch?v=DCwEJ9tHt5c

Rodzic zadaje dziecku pytania: Jak wygląda godło Polski? Co symbolizują czerwień i biel? Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest wyjątkową pieśnią?

3. Przygotowanie i układanie puzzli. Zdjęcia przedstawiające charakterystyczne miejsca w Polsce, ołówek, linijka, nożyczki, koperty. Rodzic układa na stole zdjęcia przedstawiające charakterystyczne miejsca w Polsce, np.: góry, jeziora, morze, miasto, wieś. Prosi, aby dziecko dokładnie się im przyjrzało. Następnie rysuje na odwrocie zdjęć linie. Dzieci rozcinają zdjęcia nożyczkami, po czym elementy wkładają do kopert aby się nie wymieszały, a następnie układają puzzle w całość. Podają nazwę przedstawionego na zdjęciu miejsca. Rodzic może narysować na odwrocie zdjęcia więcej linii, jeśli dzieci dobrze radzą sobie ze składaniem obrazka w całość.

4. Zapraszam do wysłuchania piosenka „Jestem Polką i Polakiem”

https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM

5. Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej „Majowe święta”.

Skończyła się majówka. Ada i Olek po kilkudniowym pobycie u dziadków wrócili do przedszkola. Dziewczynka od razu pochwaliła się dzieciom, że razem z Olkiem pomagali dziadkowi powiesić flagę. Do ostatniego dnia pobytu biało-czerwona flaga wisiała dumnie nad wejściem do domu.

– Ja też widziałem wiszące flagi – zawołał Kamil.

– I ja też – powiedział Daniel.

– A tak naprawdę to po co się je wiesza?– dopytywał Maciek. – I co to były za jakieś dziwne święta? Nie było choinki ani jajek wielkanocnych…

Inne dzieci też były bardzo ciekawe i dlatego pani postanowiła przypomnieć, co się działo przez ostatnie dni. Cała grupa usiadła na dywanie.

– To były święta państwowe. Obchodzone są co roku. Pierwszego maja zawsze przypada Święto Pracy – zaczęła mówić pani. – Tyle że Święto Pracy obchodzone jest również w innych krajach. Zostało ustanowione wiele lat temu i w tym dniu czcimy trud wszystkich pracujących ludzi – waszych rodziców, dziadków, sąsiadów… Drugiego maja mieliśmy Święto Flagi. Jesteśmy Polakami, mieszkamy w Polsce i dlatego powinniśmy szanować naszą flagę. Zaś trzeci maja to rocznica uchwalenia konstytucji. Konstytucja to taka umowa podpisana przez króla i szlachtę po to, żeby wszystkim lepiej się żyło.

– A jak ten król wyglądał? – dopytywał Antek. – Czy można go gdzieś spotkać?

– Nie, Antku, to wszystko było wiele lat temu. Ale jeżeli chcecie zobaczyć króla, możemy pójść do muzeum. To co, idziemy? – zapytała pani.

– Tak! – odpowiedziały dzieci chórem i już po chwili cała grupa poszła do pobliskiego muzeum zobaczyć wystawę upamiętniającą nie tylko podpisanie konstytucji, lecz także pozostałe majowe święta. Na ścianie wisiała wielka flaga Polski.

– O, a to godło! – powiedział Antek. – Orzeł w koronie. A co jest napisane tu obok, na tym plakacie? – To hymn Polski – odpowiedziała pani. – A na tych zdjęciach możecie zobaczyć, jak kiedyś obchodzono Święto Pracy.

– A co to za dziwnie ubrani ludzie na tym obrazku?

– To jest kopia obrazu naszego najsłynniejszego polskiego malarza Jana Matejki pt. „Konstytucja 3 maja 1791 roku”. I właśnie na nim możecie zobaczyć, jak wyglądali król, dostojnicy królewscy, szlachta i zwykli ludzie. Kiedyś tak właśnie wszyscy się ubierali.

Dzieci jeszcze przez długi czas wpatrywały się z zaciekawieniem w dzieło Matejki.

– Cieszę się, że jestem Polakiem – szepnął Michał do ucha Ady. – Ja też – powiedziała dziewczynka i z dumą spojrzała na polską flagę.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji. Rodzic zadaje pytania: − Jakie barwy ma flaga Polski? − Dlaczego na początku maja wywiesza się polskie flagi? − Jakie miejsce odwiedziła grupa Ady? − Co ciekawego zobaczyły dzieci w muzeum?

6. Zajęcia plastyczne: Rysowanie kredą na papierze ściernym.

Wprowadzenie do tematu. Rodzic. nawiązuje do wysłuchanego opowiadania Majowe święta. Pyta: Jakie kolory występują na najważniejszych dla każdego Polaka znakach: fladze narodowej i godle? Co by było, gdyby wszystko, co nas otacza, miało kolor biało-czerwony? Dzieci opisują swoje uczucia.

Zapoznanie z tematem pracy i właściwościami papieru ściernego. Papier ścierny, drobnoziarnisty, w ciemnym kolorze, kreda w kolorach czerwonym i białym. Rodzic – proponuje dziecku aby do wykonania  pracy użyć tylko dwóch kolorów: białego i czerwonego. Pokazuje papier ścierny. Wyjaśnia, do czego jest on przeznaczony. Informuje, że czasem papier ścierny wykorzystywany jest także do prac plastycznych, bo takie prace są bardzo ciekawe. Dzieci dotykają go, określają jego fakturę oraz opisują swoje wrażenia, należy zwrócić uwagę na jego szorstkość.

Samodzielne wykonanie prac dzieci rysują na papierze ściernym czerwoną kredą i białą kredą. Starają się zapełnić całą powierzchnię arkusza papieru. Po zakończeniu pracy proponuję utrwalić rysunek spryskując kartkę lakierem do włosów.

Dzień 2

Wtorek 28.04.2020r

Anastazja również pochwaliła się, że pięknie pracuje. Brawo dzieciaki!

Temat: Poznajemy góry

Cele główne

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania opowiadania,
• przybliżanie wiadomości na temat polskich gór, • rozwijanie umiejętności swobodnego poruszania się w rytm muzyki.

Cele operacyjne

Dziecko:

• z uwagą słucha opowiadania i odpowiada na pytania,
• wymienia charakterystyczne cechy gór,
• wykonuje wymyślone przez siebie ruchy, z wykorzystaniem rekwizytu.

1. Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej – Widok na góry.

Zdjęcia/pocztówki przedstawiające górskie krajobrazy.

Dziecko  ogląda zdjęcia przedstawiające górskie krajobrazy. Wypowiada się na ich temat i wymienia charakterystyczne elementy krajobrazu górskiego. R. uzupełnia wypowiedzi. Następnie rozkłada przed dzieckiem widokówki lub obrazki przedstawiające krajobraz górski (pocięte na 2 lub 4 części). Dziecko składa je w całość.

2. Słuchanie opowiadania Ewy Stadtmüller Jak dobrze nam zdobywać góry.

Rodzic zaprasza dziecko do wysłuchania opowiadania. Podczas czytania prezentujemy ilustracje do opowiadania. Książka Nowe przygody Olka I Ady A+  4-LATEK  (s. 68–69) link do książki

https://flipbooki.mac.pl/przedszkole/oia-aplus-ks/mobile/index.html#p=68

Rodzice uwielbiali górskie wyprawy. Kilka razy w roku pakowali plecaki i wyruszali na szlak.

– Jeszcze trochę podrośniecie i wybierzemy się w góry wszyscy razem – obiecywał dzieciom

tata.

– Ale kiedy to będzie? – niecierpliwił się Olek.

– Może już niedługo… – uśmiechnęła się mama. – Maj jest w tym roku taki piękny…

To chyba tatę przekonało, bo już następnego dnia zaczął planować pierwszy rodzinny rajd.

– Chcecie zobaczyć, dokąd pójdziemy? – zapytał, rozkładając mapę. – Najpierw szlak poprowadzi

nas wąwozem, potem kawałek przez las i wyjdziemy na grań.

– Na co? – nie zrozumiała Ada.

– Grań to inaczej grzbiet górski – wyjaśniła mama. – Zobaczycie, jak pięknie wyglądają

wiosną górskie łąki zwane przez górali halami.

– Tylko pamiętaj: żadnego marudzenia – upominał siostrę Olek.

Trzeba przyznać, że Ada bardzo się starała. Szła dzielnie i nie narzekała, chociaż po dwóch

godzinach marszu poczuła się trochę zmęczona.

– A daleko jeszcze do tych halek? – zapytała.

– Do hal? – roześmiała się mama. – Bliżej niż myślisz.

Rzeczywiście, gdy tylko wyszli z lasu, Ada aż krzyknęła z zachwytu.

– Są!!! Są hale!! Są baranki i pan barankarz w kapeluszu!!!

– Pan barankarz nazywa się baca – uśmiechnął się tato – a pomaga mu dwóch młodych

juhasów. Zobacz, są jeszcze tacy pasterze, co biegają na czterech łapach i szczekaniem zaganiają

owieczki do stada. Ten większy ma na imię Bacuś, a ten mniejszy – Gronik. Była jeszcze Dolina…

– Dolina ma szczeniaki i musi się nimi zajmować – uśmiechnął się baca i zaprosił całe towarzystwo

do bacówki, czyli drewnianej, okopconej jałowcowym dymem, chatki, gdzie nad

paleniskiem wędziły się żółte góralskie serki zrobione z owczego mleka.

– Weźmiemy sobie takiego świeżutkiego oscypka na kolację – obiecał tata. Baca zapakował

serek, po czym postawił na stole cztery drewniane kubki, do których nalał czegoś, co wyglądało

jak kefir.

– To żętyca. Zostaje po zrobieniu oscypków – wyjaśniła mama. – Jest bardzo zdrowa. W smaku

trochę przypomina maślankę.

– Żętyca… – powtórzył Olek, żeby lepiej zapamiętać.

– A wiecie, jak się nazywa to, czym się podpieram? – zapytał baca, mrużąc jedno oko.

– Laska? – próbowała zgadnąć Ada.

– Raczej… siekierka – poprawił ją Olek.

– Nie jest to siekiera i nie jest to laga. To, czym się podpieram, to moja ciupaga – zrymowało

się bacy, który, bardzo z siebie zadowolony, podkręcił wąsa i po chwili zastanowienia dokończył.

– To, co góral ma na nogach, kierpcami się zowie. Nie ma spodni ino portki, kapelusz na głowie.

Cuchą się owinie, kiedy wiatr na hali, a gdy słonko zajdzie, to watrę rozpali.

To dopiero była łamigłówka. Na szczęście mama z tatą znali się na góralskiej mowie i wyjaśnili,

że kierpce to skórzane góralskie buty, cucha to wełniane góralskie okrycie, coś w rodzaju

krótkiej peleryny, a watra – ognisko.

– Mamuś, a dlaczego górale mówią… inaczej niż my? – zapytał Olek późnym popołudniem,

gdy dotarli już do schroniska.

– Mówią po swojemu, czyli gwarą – wyjaśniła mama. – Ludzie mieszkający w różnych regionach

Polski różnią się od siebie: językiem, strojem, zwyczajami…

– Sami się o tym przekonacie, kiedy odwiedzimy Śląsk albo Kaszuby – włączył się do rozmowy

tato.

– A kiedy odwiedzimy? – zapytał Olek, który zdążył już nabrać ochoty na kolejną rodzinną

wyprawę.

 3.  Rozmowa na podstawie opowiadania i ilustracji w książce

R. zadaje pytania:

−− Co ciekawego zobaczyli Olek i Ada podczas pobytu w górach?

−− Dlaczego baca mówił językiem niezrozumiałym dla Olka i Ady?

Pomoce: Mapa Polski, widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na pasma górskie.

https://flipbooki.mac.pl/ew/oto-ja-klasa1-tablice/mobile/index.html#p=31

 R. prowadzi z dzieckiem rozmowę. Wskazuje na mapie Polski główne pasma górskie. Przyczepia w tych miejscach widokówki lub zdjęcia przedstawiające widok na te pasma. Można przy okazji nawiązać do swoich wspomnień związanych z pobytem w górach.

4. Pamiątki z gór- układanie elementów.

R. pokazuje dziecku charakterystyczne dla regionów górskich elementy, np.: ciupagę, oscypek, kapelusz góralski z piórkiem, pluszową owieczkę. Pyta dziecko, czy wie, jak się nazywają te elementy i co może o nich powiedzieć.. Następnie  układa je przed dzieckiem. Dziecko zamyka oczy, a R. w tym czasie zmienia ułożenie elementów. Zadaniem dziecka, jest wskazanie i nazwanie, co się zmieniło, a następnie ułożenie elementów tak, jak były na początku.

 5. Ćwiczenie oddechowe – Tańcząca woda

Dla każdego dziecka: kubek z wodą i słomka. Dziecko zajmuje miejsca przy stoliku. Otrzymuje kubek z wodą i słomkę. Nabiera powietrze nosem i powoli dmucha w słomkę. Obserwuje w jaki sposób powietrze wydostaje się z wody. Zabawę powtarzamy, zmieniając sposób dmuchania na krótki, przerywany.

6.  Zabawa z chustami – rozwijanie umiejętności improwizacji ruchowych do muzyki.

Przygotowujemy szyfonową chusta, tamburyn, nagranie wesołej melodii, odtwarzacz CD.

Dziecko trzyma w ręce szyfonową chustę. Swobodnie maszeruje w określonym kierunku w rytmie tamburynu. Kiedy usłyszy dźwięki muzyki, zaczyna wykonywać dowolne improwizacje ruchowe: kołysanie chustą nad głową , bieg na palcach, dowolne płynne ruchy rękami.

Prace plastyczne Wojtusia, Michała, Maksia i Marcysi.

– “MOJA MIEJSCOWOŚĆ, MÓJ REGION” 

Poniedziałek 27.04.2020

Temat: “POZNAJEMY NASZĄ MIEJSCOWOŚĆ” 

Cele główne 

• przestrzeganie zasad bezpiecznego poruszania się po drodze i właściwego zachowania się w miejscach publicznych,  
• rozwijanie zainteresowania miejscem zamieszkania.  
• rozwija sprawność manualną poprzez tworzenie budowli z klocków i kolorowanie;  
• wypowiada się na temat klocków – ich kolorów, kształtów, wielkości;  
• rozwija koordynację wzrokowo-ruchową, uczy się logicznego myślenia, ćwiczy koncentrację uwagi;  
• Znajomość adresu zamieszkania 

Cele operacyjne – Dziecko:  

• podczas wycieczki przestrzega obowiązujących zasad, właściwie zachowuje się w miejscach publicznych,  
• dziecko wie gdzie mieszka 
• wymienia nazwę miejscowości, w której mieszka; wypowiada się na jej temat. 
• wznosi konstrukcje z klocków, ma poczucie sprawstwa, odczuwa radość z wykonanej pracy; 
• poszerza zakres swojej wiedzy o świecie technicznym, rozwija umiejętność prezentowania swoich przemyśleń w sposób zrozumiały dla innych;   

1.Posłuchajcie rymowanki  i spróbujcie odpowiedzieć na postawione pytania.  

Ślimak mieszka w muszli, 

w kupce liści – jeż. 

Myszka mieszka w norce,  

bocian w gnieździe. Wiesz? 

Pszczółka mieszka w ulu, 

w budzie mieszka pies.  

Każdy ma swój domek. 

Jaki ty masz? Wiesz? 

Jaki adres jest? 

2. Zapraszam do wysłuchania piosenki pt: “Kocham to miasto” w wykonaniu dzieci z przedszkola “Nutka” w Szczecinku. Dzieci śpiewają o swoim mieście Szczecinku, mam pytanie, czy o naszym mieście, Jarosławiu również można zaśpiewać podobną piosenkę? 

https://www.youtube.com/watch?v=iLFN1FSuOs8 

3. Aby odpowiedzieć na powyższe pytanie  proponuję wybrać się na spacer po naszym mieście. Zwróćcie uwagę na zabytki, miejsca do rekreacji i to co was interesuje, co Wam się podoba… – wykonywanie zdjęć. Opowiedzcie później, jaki jest Jarosław? Co tutaj jest godnego uwagi? Co Wam się najbardziej spodobało?  Podczas powrotu, dzieci zwracają uwagę na piękno krajobrazu, a także na cechy pogody. 

(Przypomnienie zasad bezpiecznego poruszania się po drodze, bezpiecznego poruszania się po chodniku i podczas przechodzenia przez ulicę oraz zasady kulturalnego zachowania się w miejscach publicznych)  

4. Spróbujcie narysować to, co najbardziej wam się spodobało podczas wycieczki!

Albo  Zbudujcie Jarosław z klocków! Pamiętajcie, Jarosław to także Twój dom!

6. Zabawa “Prawda – nieprawda”– Porządkowanie informacji na temat swojej miejscowości. Dla każdego dziecka dwa kartoniki z minami – wesołą i smutną. Po usłyszeniu prawdziwej informacji podnoszą obrazek przedstawiający wesołą minę, przy nieprawdziwej – smutną. Przykłady: − Moja miejscowość to duże miasto. − W mojej miejscowości jeżdżą autobusy. – W Jarosławiu jest lotnisko. – Przez nasze miasto płynie rzeka san. – 

7. Zapraszam do zabawy z Panem Miłoszem:

https://www.youtube.com/watch?v=bZnfkuZMQ9Q 

Na zakończenie, jako ciekawostka, propozycja wysłuchania, jednej z wielu, legend o naszym mieście 

(Legenda o rodzinie szewca to jedna z wielu historii związanych z podziemiami jarosławskiego Rynku. Możemy o niej przeczytać w książce „Tajemnice Jarosławskich Podziemi” autorstwa Zbigniewa Zięby i Zdzisława Kohutka. Z książki dowiadujemy się, że legendę stworzyła Janina Starzewska, zmarła w 2001 roku pracownica jarosławskiego Muzeum Kamienica Orsettich. A do powstania legendy przyczyniły się prace przy ratowaniu staromiejskiej zabudowy). 

https://jaroslaw.naszemiasto.pl/jak-corka-szewca-uratowala-kiedys-jaroslaw-poznajcie-jedna/ar/c15-7627599 

 

Piątek 24.04.2020r

 Dzień 5

Temat : Jestem przyjacielem przyrody

Cele główne

• utrwalanie wiadomości na temat sposobów ochrony przyrody,
• rozwijanie spostrzegawczości i percepcji słuchowej,
• rozwijanie sprawności fizycznej.

Cele operacyjne

Dziecko:

• wymienia sposoby ochrony przyrody,
• uważnie obserwuje, słucha poleceń .,
• czynnie uczestniczy w ćwiczeniach ruchowych.

Przebieg dnia

1.Na początek proponuje piosenkę na powitanie „Wszyscy są witam, was „

https://www.youtube.com/watch?v=h9wMpq8kqkA

Słuchanie wiersza pt. „Przyjaciel przyrody” A. Widzowskiej

My, przedszkolaki na ziemskiej kuli,
wiemy, że Ziemię trzeba przytulić,
zadbać o lasy, powietrze, wodę,
kwiaty, zwierzęta – całą przyrodę!
To źle marnować wodę w kąpieli
od poniedziałku aż do niedzieli.
Po co bez przerwy nurkować w wannie?
Lepiej z prysznica zrobić fontannę!
Torba foliowa szczerzy zębiska.
– Jestem z plastiku, sztuczna i śliska.
Gdy będę plackiem leżeć na wodzie,
fokom i żółwiom chętnie zaszkodzę!
– Ja także! – wrzeszczy ze szkła butelka.
– W lesie się smażę niczym iskierka,
a gdy rozgrzeję się jak ognisko,
pożar wywołam i spalę wszystko!
– Czy wy nie wiecie, okropne śmieci,
że na planecie mieszkają dzieci?
Szust! Posprzątamy bałagan wielki,
osobno papier, plastik, butelki!
Pstryk! Pamiętamy, by gasić światło,
wiemy, że pożar wywołać łatwo,
a gdy widzimy sarenkę w lesie,
to nie wrzeszczymy, aż echo niesie!
Ten, kto przyrodę niszczy i truje,
niech się kolcami jeża pokłuje!

Po wysłuchanym wierszu prowadzimy z dzieckiem rozmowę na temat : Co robią przyjaciele przyrody? Następnie zapraszamy dziecko do pooglądania krótkiego filmiku „W kontakcie z naturą”

https://www.youtube.com/watch?v=zleExE18fqQ

 2.Zabawy mądrej głowy– Quiz wiedzy ekologiczno – przyrodniczej pt. „Przyjaciele Przyrody”.

W ten sposób dowiemy się, jaką wiedzę posiada dziecko na temat ekologii. Można podliczyć prawidłowe odpowiedzi i w nagrodę wręczyć dziecku np. przypinkę, medal zrobiony  własnoręcznie lub korzystając z zasobu stron  internetowych. Będzie to motywacją do zdobywania wiedzy.

Proponowane  zagadnienia

Jesteś na spacerze z rodzicami, jesz batonika. Co zrobisz z papierkiem gdy zjesz batona?

– wyrzucisz na chodnik

– wrzucisz do kosza

– zakopiesz w piasku

Co to jest recykling?

– szybka jazda na rowerze

– odzyskanie i ponowne przetworzenie odpadów

– ulewny deszcz

 Idziesz przez park, zauważasz leżącą plastikową butelkę. Co robisz?

– przechodzisz obok

-wrzucasz do kosza

Czy powinniśmy segregować śmieci?

– nie, bo nikt tego nie robi

– tak, ponieważ można je przetworzyć i wykorzystać ponownie

– nie jest to potrzebne

 Wypiłeś sok z plastikowej butelki. Do jakiego worka ją wyrzucisz?

– zielonego

– niebieskiego

– żółtego

Jesteś z rodzicami na kajakach, właśnie zjadłeś kanapkę. Co zrobisz z opakowaniem?

– wrzucisz do rzeki

– schowasz do torby

– wyrzucisz na brzeg

Mam nadzieję, że wszystkie dzieci zdobyły Medal Małego Ekologa

 3. Zabawa Wiem, jak dbać o przyrodę.

Pojemnik z klockami. R. kontynuuje rozpoczętą wcześniej rozmowę. Pyta : Co możemy robić, by chronić przyrodę? Dziecko  wypowiadają się swobodnie. R. uzupełnia  wypowiedzi. Następnie proponuje zabawę. Wypowiada zdania. Jeżeli dziecko zgadza się z tym, co mówi to pobiera klocek i układa przed sobą. Następnie przelicza ile udało mu się zdobyć punktów.  R. nagradza dziecko brawami.

Przykłady zdań:

Oszczędzamy wodę.

Wyrzucamy śmieci do kosza.

Segregujemy śmieci, wrzucając je do odpowiednich pojemników.

Sadzimy drzewa i kwiaty.

Nie depczemy roślin.

Nie zrywamy roślin, które są pod ochroną.

Nie łamiemy gałęzi.

Chodzimy po chodnikach.

Oszczędzamy papier.

4. Segregowanie śmieci zgodnie z symbolami na pojemnikach –Karty pracy str.41-utrwalenie wiadomości o segregowaniu  śmieci. Dziecko działa zgodnie z opisem ćwiczenia.

 Prosimy Rodziców o  udostępnienia dziecku elektronicznej wersji kart pracy z cyklu NOWE PRZYGODY OLKA I ADY cz.2 A+ 4-latek str. 41.Poniżej link do bezpłatnego wglądu

https://www.mac.pl/flipbooki

5. Zajęcia ruchowe- Zabawy z gazetami

Pomoce:  kartki z gazet dużego formatu,

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Zaproszenie dzieci do zabaw ruchowych piosenką „Głowa, ramiona, kolana, pięty”.

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

2 .Ćwiczenia oddechowe. Dziecko stoi swobodnie na dywanie, Trzyma kartkę przed sobą, wciąga powietrze nosem i wypuszcza ustami tak, aby kartka się poruszała.

3.Zabawa orientacyjno – porządkowa „Zamiana miejsc”.

Na mojej gazecie siedzę sobie (dzieci siadają)
Na mojej gazecie bębnię sobie (uderzają o gazetę otwartą dłonią)
Na mojej gazecie śpię sobie (kładą się w wygodnej pozycji)
A kiedy usłyszę ton ( uderzenie w bębenek)
Szybko uciekam stąd (dziecko zamienia się miejscami z R ).

4 .Przykładowe zabawy z gazetami, kartonami.

• „Czapeczka” – marsz z gazetą na głowie, tak aby nie upadła.
• „Wokół gazety” – marsz wokół gazety, na przerwę (uderzenie w bębenek) zatrzymujemy się i kucamy na gazecie.
• Przeskoki nad gazetą (obunóż, jednonóż).
• Siad klęczny – gazeta leży przed dzieckiem. Dłonie oparte na gazecie – przesuwanie gazety (do przodu, do tyłu), powrót do pozycji wejściowej.
• „Jazda na gazecie” – (siad na gazecie lub kartce A4, odpychanie się kończynami dolnymi i górnymi).
• Zgniatanie gazety w kulkę.
• Przekładanie papierowej kulki z dłoni do dłoni, pod kolanem itp.
• W leżeniu przodem, tyłem przekładanie papierowych kul z dłoni do dłoni.
• Podrzucanie I chwytanie kulek.

5. Tor przeszkód. Pokonywanie toru przeszkód z gazet np. slalom, przeskoki.

6 . Ćw. uspakajające
– dziecko kładzie  na stopie opartą o piętę gazetową kulę i posuwa się do przodu, jednocześnie ręce trzyma z tyłu i utrzymuje prawidłową postawę (głowa patrzy przed siebie),
.

7.Ćw. końcowe- Marsz z kulką pod brodą. Wypuszczenie kulki do wyznaczonego kosza.(ewentualnie w rytmie muzyki – Marsz).

Podczas popołudniowego spaceru możemy wybrać się z dzieckiem do Parku  w celu obserwacji zmian zachodzących w przyrodzie.

DZIEŃ 4

TEMAT: „SEGREGUJEMY ŚMIECI”

Cele główne

• zachęcanie do dbania o środowisko,

• poznawanie właściwości fizycznych wybranych odpadów,

• kształtowanie nawyków ekologicznych,

• rozwijanie wyobraźni i sprawności manualnej.

Cele operacyjne Dziecko:

• poznaje i wymienia rodzaje odpadów,

• podaje cechy fizyczne papieru, plastiku i szkła,

• segreguje odpady, poznaje pojęcie recykling,

• wykonuje pracę plastyczną, według własnego pomysłu

1, Zapraszam do obejrzenia bajki edukacyjnej pt: „Rady na odpady” Po obejrzeniu bajki  Rodzic zadaje pytania: O co dzieci chciały zapytać eksperta?, Kogo zaprosiły do przedszkola? Jaki był Smok?, Co pokazał dzieciom Smok?, Czego Smok nauczył dzieci?, Co to jest recykling?

https://www.youtube.com/watch?v=0WS8vo0iD2k

2. Zajęcia badawcze – Papier, plastik, szkło. Dzieci siadają i wspólnie z Rodzicem zastanawiają się, z jakiego materiału są wykonane zgromadzone przedmioty.

Zadanie 1. Badanie właściwości papieru. Stolik nakryty niebieską tkaniną lub papierem, bibułą, szkła powiększające, lupy, różne przedmioty wykonane z papieru np.: gazeta, kartka, pudełko tekturowe. R. zaprasza dzieci do pierwszego stanowiska zakrytego niebieską tkaniną (lub krepiną), na którym są ułożone różne przedmioty wykonane z papieru i prosi aby dziecko określiło cechy zgromadzonych przedmiotów. –  Wniosek: papier jest miękki, da się go drzeć, daje się zgniatać.

Zadanie 2. Badanie właściwości plastiku. Stoisko nakryte żółtą tkaniną lub krepiną, szkła powiększające, lupy, różne przedmioty wykonane z plastiku np.: plastikowe butelka, kubeczek i łyżeczka. R. prosi o określenie jego cech. Dzieci wypowiadają się. Rodzic uzupełnia ich wypowiedzi. Wniosek: plastik jest lekki, elastyczny lub sztywny.

Plastik to potoczna nazwa tworzywa sztucznego – materiału wytworzonego przez człowieka z niewystępujących w naturze substancji. Jest on surowcem całkowicie odpornym na wodę i wiele czynników chemicznych.

Zadanie 3. Badanie właściwości szkła. Stolik nakryty zieloną tkaniną lub krepiną, szkła powiększające, lupy, różne (bezpieczne) przedmioty wykonane ze szkła, np.: małe słoiki, spodki. R. prosi dzieci o określenie cech danego przedmiotu. Dzieci wypowiadają się. Rodzic uzupełnia te wypowiedzi. Wniosek: szkło jest ciężkie, zimne, twarde, przepuszcza światło. R. informuje dzieci o konieczności segregowania odpadów w celu ich ponownego wykorzystania w przemyśle. 

3. „Ekologiczna zabawka” – zabawa plastyczna, dzieci wykonują pracę z różnego dostępnego materiału (nakrętki, opakowania po ciastkach, cukierkach, kaszy, makaronie…) Możemy wykonać pracę według własnego pomysłu np: „Śmieciarka”, „Kwiaty wiosenne”, „Ekologicznego ludka”… (pod spodem jest podpowiedź).

https://www.youtube.com/watch?v=8oLb8pUduMc

4. Na koniec piosenka przypominająca w jaki sposób segregujemy śmieci.

https://www.youtube.com/watch?v=yn0ZYgO7AT0

DBAMY O PRZYRODĘ

Dzień 3

Środa 22.04.2020r

Temat: Pielęgnujemy rośliny

Scenariusz zajęć umieszczony jest w pliku word

Proszę kliknąć w link    KWIATY OGRODOWE (1)

Kwiaty do druku wiosenne-kwiaty do druku (1)

DZIEŃ 2 

TEMAT: „DBAMY O OGRÓDEK”

Prace plastyczne, doświadczenia i zabawy konstrukcyjne Asi, Marcelinki i Wojtusia

Cele główne:

• rozwijanie umiejętności poruszania się przy muzyce,

• rozwijanie zdolności skupienia uwagi,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• zachęcanie do uprawiania roślin.

Cele operacyjne Dziecko:

• wykorzystuje rekwizyty podczas tańca,

• uważnie słucha, wykonuje zadania,

• z uwagą słucha wiersza i odpowiada na pytania,

• rozpoznaje i nazywa narzędzia potrzebne do prac w ogrodzie, podaje nazwy wykonywanych nimi czynności.

1. Zapraszam do zabawy ruchowej z Panem Miłoszem:

https://www.youtube.com/watch?v=bZnfkuZMQ9Q

2. Nauka wiersza Bożeny Formy „Dzieci dbają o środowisko”

W zgodzie z przyrodą żyją wszystkie dzieci.

Kochają jasne słonko, co na niebie świeci.

Nie łamią gałęzi, dbają o rośliny,

podczas wycieczki do lasu nie płoszą zwierzyny.

Często też dorosłym dobry przykład dają – 

w wyznaczonych miejscach śmieci zostawiają.

3. Wysłuchanie piosenki pt: „Ziemia to wyspa zielona”. Po jej wysłuchaniu odpowiedzcie na następujące pytania: Co to jest Ziemia? Dlaczego należy o nią dbać? Kto ma dbać o Ziemię?

https://www.youtube.com/watch?v=-ZQTnkXpcCA

4. Oglądanie zdjęcia „parapetowego ogródka”

Dzieci wypowiadają się na temat znajdujących się tam roślin.

Zapraszam do pooglądania krótkiego filmiku na temat „Jak rośnie roślina”

https://www.youtube.com/watch?v=JGNkJp3hqmA

5. Propozycja „Jak założyć hodowlę szczypiorku na parapecie”

https://www.youtube.com/watch?v=2dj5BCY1OAc

Zakończenia nadszedł czas
Obiecaną nagrodę otrzyma każdy z Was.
Doniczka, ziemia, cebulka – ważna sprawa.
Będzie z Rodzicami cudowna zabawa.
W ogrodników wszyscy się zamienimy
I wspólnie ogródek w domu urządzimy.

Sadzenie cebulek i innych wybranych nasionek do doniczek wspólnie z Rodzicami.

Przypominamy dziecku, co potrzebne jest do tego aby nasz ogródek pięknie się rozrósł.
(pozostawiamy je w miejscu, tak aby świeciło na nie słońce, będziemy ją podlewać wodą) – czyli najlepiej na parapecie. Zachęcanie dzieci do pomocy i pielęgnowania roślin.

https://www.youtube.com/watch?v=JGNkJp3hqmA

6. Rozwiązywanie zagadek. poniżej mamy rysunki z odpowiedziami. Rodzic czyta:

Co kopie, chociaż nie ma nóg?
Będziesz nią ogród skopać mógł. /łopata/

Ma to narzędzie dość długi trzonek,
by móc wygodnie wykopać dołek? /motyka/

Na patyku zębów rządek,
znają je na pewno dzieci.
Służą do równania grządek,
i do uporządkowania śmieci. /grabie/

Leci z niej woda
przez sito blaszane.
Jaka to wygoda
już kwiatki podlane! /konewka/

Tym dziwnym pojazdem na jednym kole
Wozi ogrodnik narzędzia na pole. /taczka/

Jaka to maszyna, gdy wyrośnie trawa,
równiutko na jeża ogród ostrzyc może? /kosiarka/

Jakie naczynie dziurawe z przodu,
ledwo przyniesiesz do ogrodu,
zaraz nad kwiatkiem zalewa się łzami? /Konewka/

Działalność konstrukcyjno-plastyczna Marcelinki oraz ,,Bańka w bance ” i Burza w szklance wody” w wykonaniu Majeczki, Maksa i Gabrysia

Poniedziałek  20.04.2020r

Temat: Oszczędzamy wodę

Cele:

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,
• kształtowanie postawy proekologicznej,
• rozwijanie umiejętności samodzielnego wypowiadania się,
• zachęcanie do obserwowania przyrody.
• Uzmysłowienie dzieciom znaczenia wody dla roślin ludzi i zwierząt, oraz zrozumienie potrzeby jej oszczędzania.
• Poznawanie właściwości i stanów skupienia wody, poprzez obserwacje, proste doświadczenia i wyciąganie wniosków.

1.Słuchanie opowiadania Barbary Szelągowskiej „ Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!”

 Wprowadzenie w tematykę zajęć. Rozwiązywanie zagadek słuchowych:  wyszukujemy nagrania odgłosów nalewania wody, odgłosy deszczu, kapania wody z kranu i prosimy dziecko o nazwanie tego co słyszy Następnie Rodzic czyta dziecku opowiadanie Barbary Szelągowskiej pt.,,Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!”

Ada, podobnie jak pozostałe dzieci, codziennie po śniadaniu myła zęby. Starała się robić to

bardzo dokładnie. Tego dnia jak zwykle wyjęła z kubeczka pastę i szczoteczkę, odkręciła kran

i zaczęła szorować ząbki. Ciepła woda płynęła wartkim strumieniem do odpływu, a kubeczek

z dinozaurem stał bezczynnie obok.

– Ado, prosiłam cię już kilka razy, żebyś nalewała wody do kubeczka, a kran zakręcała podczas

mycia zębów – powiedziała pani. – Każdy z nas powinien oszczędzać wodę. Po to właśnie

mamy kubeczki.

– Znowu zapomniałam – westchnęła dziewczynka. – Ale ja przecież nie leję dużo wody. Tylko

troszeczkę. Naprawdę.

– Tak tylko ci się wydaje. Najlepiej będzie, jeśli zrobimy pewien eksperyment. Może to cię

przekona do oszczędzania wody. Maciusiu, nalej wody do kubeczka i zacznij myć zęby. W tym

czasie pani wstawiła miskę do sąsiedniej umywalki. – A teraz twoja kolej, Ado. Zacznij myć zęby

– powiedziała pani i w tym samym momencie odkręciła kran.

– Skończyłam! – zawołała po pewnym czasie Ada. Pani natychmiast zakręciła kran i zaniosła

miskę z wodą do sali. Wszystkim dzieciom rozdała jednorazowe kubeczki. – A teraz kolejno

nabierajcie wodę z miski do swoich kubeczków.

– Jeden kubeczek, drugi, trzeci… Ada patrzyła z niedowierzaniem. – Jak to możliwe? To ja

zużywam aż tyle wody? – zastanawiała się dziewczynka.

– Niestety tak. Codziennie myjesz ząbki i codziennie marnujesz tyle wody, ile zużywa cała

nasza grupa.

– To ja już na pewno się poprawię. Obiecuję.

– Bardzo się cieszę, że tak mówisz. Musicie wiedzieć, że na świecie są kraje, w których brakuje

wody. Są takie miejsca, gdzie trzeba kopać specjalne bardzo głębokie studnie, żeby się do niej

dostać. Woda, którą pijemy, to woda słodka. Wcale nie jest jej tak dużo.

– Proszę pani, ale przecież w morzu jest mnóstwo wody – zawołała Kasia.

– Owszem, Kasiu, ale ta woda nie nadaje się do picia, bo jest słona. Zarówno ludzie, zwierzęta,

jak i rośliny potrzebują słodkiej wody do życia. Dlatego jest taka cenna. Nie powinniśmy

marnować jej bez potrzeby.

– W takim razie w domu też zacznę oszczędzać wodę, i to nie tylko podczas mycia zębów –

obiecała Ada, a inne dzieci przytaknęły.

– W takim razie – powiedziała pani – proponuję, żebyśmy nauczyli się na pamięć krótkiej

rymowanki. Posłuchajcie:

Oszczędzajmy wodę, dbajmy o przyrodę!

Wszystkie dzieci już po chwili zapamiętały słowa rymowanki. Obiecały również, że nie będą marnować wody.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania

1. Rodzic zadaje pytania:

−− W jaki sposób Ada myła zęby?

−− Dlaczego należy oszczędzać wodę?

Kontynuowanie  rozmowy na temat wody i sposobów jej oszczędzania.

W jaki sposób możemy  oszczędzać wodę. Przykłady:

−− branie prysznica zamiast kąpieli w wannie,

−− dokładne zakręcanie kranu przed wyjściem z łazienki,

−− gromadzenie wody deszczowej i podlewanie nią roślin w ogrodzie.

Po przeprowadzonej rozmowie z dzieckiem proponuję pooglądać bajkę o oszczędzaniu wody. Poniżej zamieszczam link

https://www.youtube.com/watch?v=Xmx2Yn5mutI

 2.Działalność badawcza dziecka

Pomoce: przegotowana woda w przezroczystym naczyniu, kubek, lód / kostki, wrząca woda w szklance, lusterko, ,

Rozwiązywanie zagadki o wodzie .

„Służy do mycia, służy do picia

Bez niej na ziemi nie byłoby życia”

Badamy wodę

obserwacja wody (określanie koloru, wyglądu, stanu skupienia)

wąchanie wody (określanie zapachu)

próbowanie wody (określanie smaku)

„Czy to też woda?”

oglądanie kostek lodu – określanie temperatury, wyglądu, zmian zachodzących pod wpływem ciepła ,obserwacja pary wodnej i jej skraplania (opisywanie wyglądu)

<